بايسته‌هاى پژوهشى در مسأله‌ى مهدويّت - صفحه 142

).
مجازى را از ويژگى‌هاى دنياى جديد مى‌دانند. ۱
15 ـ 2 در اين ميان، تقويت روح يقين به باورهاى استوار مهدوى، نوشداروى زهرِ ترديد است تا نسل‌هاى امروز و فردا به باروىِ محکم اين باور پناه آورند و از خطرات اين توفان‌هاى پى در پى، نجات يابند.
15 ـ 3 اين کار، عملى نمى‌شود مگر به دست کسانى که خود، عقيده‌ى مهدويّت را، روشن‌تر از خورشيد ديده‌اند و در لحظه‌لحظه‌ى زندگى خود، آن را لمس کرده‌اند. بزرگ‌مردانى هم‌چون سيّدابن طاووس، صدرالاسلام همدانى و ميرزا محمّد تقى اصفهانى، در اين زمينه کلامى گيرا و مؤثّر داشتند، چون سخن آن‌ها از دل برمى‌خاست و در دل مى‌نشست. ۲
اگر در تربيت چنين کسانى نکوشيم و بذر اين ايمان را در دل‌ها نکاريم، از تکرار فراوان الفاظ و برگزارى مجالس فراوان نبايد انتظار تغيير فرهنگِ درون انسان‌ها را داشته باشيم. به تعبير شاعر:



نام فروردين نيارد گل به باغشب نگردد روشن از نام چراغ

15 ـ 4 بديهى است که بهره‌گيرى از ابزارهاى علوم تربيتى، روان‌شناسى و مردم‌شناسى، يا هنرهايى مانند شعر، گرافيک، نمايش، صوت و تصوير، مى‌تواند به انتقال اين حقايق به ژرفاى درون انسان‌ها کمک کند؛ ولى در هر حال، روح کلّى همان است که گفته شد و بايد بدان انديشيد و راه کارِ مفيد را يافت.

1.بنگريد به مقاله‌ى «جامعه پذيرى دينى در جامعه‌ى اطّلاعاتى» نوشته‌ى کريمِ خان‌محمّدى، در فصلنامه‌ى شيعه‌شناسى، شماره‌ى ۱۶، صص ۷ ـ ۳۴.

2.بنگريد به مقاله‌ى «باورداشت امامت مهدويّت در مکتب سامرا» نوشته‌ى حسين مفيد، در فصلنامه‌ى سفينه، شماره‌ى ۱۱، صص ۱۰۳ ـ ۱۴۰.

صفحه از 141