8. المهديّ المنتظر (ابراهيم مشوخى)
اين کتاب در سال 1403 در 211 صفحه منتشر شده است. مؤلّف، در به اره‌ى نکاتى مانند نام و نسب مهدى، عدل و کرم او، رويدادهاى پيش روى او و ايّام حکومتش، ملاقات عيسى با مهدى عليهماالسلام، کرامات مهدى و مدّت عمر او سخن گفته است. (حمش، ص 84)
بخش دوم: کتاب‌هايى که در مقالات محقّق طباطبايى ياد نشده؛ امّا دکتر حمش ديده و به تفصيل معرّفى کرده است.
1. تلخيص البيان في علامة مهديّ آخرالزّمان (جلال‌الدّين سيوطى)
نسخه‌ى خطى در 5 برگ به قطع بزرگ، از مخطوطات برلين (224) در مرکز مخطوطات دانشگاه اردن (1297). سيوطى در آن، بيش از 70 حديث را با حذف سند آورده است. به نظر مى‌رسد اين کتاب، مختصر کتاب «العرف الورديّ في أخبار المهديّ» باشد.
بنگريد: فهرس المخطوطات العربيّة المصوّرة في مرکز الوثائق و المخطوطات في الجامعة الأردنيّة 4 / 193. (حمش، ص 67)
2. نظرة في احاديث المهديّ (محمّد خضر حسين)
نويسنده، شيخ جامع الازهر است و اين نوشته به عنوان مقاله‌اى در مجله‌ى «التمدن الإسلاميّ» چاپ دمشق (محرّم‌الحرام 1370 قمرى) منتشر شده است. مدير مجله اشاره مى‌کند که در مورد حقيقت احاديث مربوط به مهدى، از او سؤال شد و او، اين مقاله را در مجله‌ى «الهداية الإسلاميّة» (محرّم‌الحرام 1369 ق) يافته و منتشر کرده است.
وى در اين مقاله گويد: مردم حديث نبوى را بد فهميدند، يا تطبيق آن را به شکل صحيح آن، درست انجام ندادند، تا آن‌جا که به مفسده‌ها منجر شد. ولى اين، انگيزه و عاملى براى شکّ در صحّت حديث يا مبادرت به انکار آن نمى‌شود. به عنوان نمونه، نبوّت، حقيقتى است که بى‌ترديد، روى داده است؛ ولى جمعى به
