سپس شش فصل در مورد ويژگى‌هاى مهدى، عدالت در زمان ظهور، بيعت مردم با او، نمازگزاردن عيسى عليه السلام پشت سر او بيان داشته است. پس از آن به کلمات اهل علم در اثبات حقيقت مهدويّت و پاسخ به چند شبهه در مورد مهدويّت مى‌پردازد. وى پس از بيان مطالبى در ردّ ديدگاه شيعى نسبت به مهدويّت، درباره‌ى يازده‌تن مدّعيان يا منسوبين مهدويّت سخن مى‌گويد، مانند: محمّدبن حنفيه، نفس زکيّه، عبداللّه‌بن ميمون قدّاح، محمّدبن تومرت، حسن‌بن زکرويه قرمطى، علىّ‌بن محمّد بصرى صاحب الزنج، جَبَلى، محمّد مصطفى مرّة، محمّدبن حسن مرّة، محمّد مهدى سنوسى مغربى، محمّد احمد مهدى سودانى، محمّدبن عبداللّه قحطانى (جهيمان).
اين کتاب، فوائد تاريخى مفيدى در مورد مهدويّت در بر دارد. (حمش، ص 89 ـ 90)
11. عمر أمّة إلاسلام، أو قرب ظهور المهديّ عليه السلام (مهندس امين محمّد جمال‌الدّين مصرى)
کتاب اين نويسنده‌ى معاصر مصرى را مکتبة المجلّد العربى در سال 1997 ميلادى منتشر کرده است. او در اين کتاب 150 صفحه‌اى، در به اره‌ى علامات آخر الزّمان و رويداد هرمگدون سخن مى‌گويد و نتيجه مى‌گيرد که ما در آخرين سال‌هاى دوره‌ى آخرالزّمان قرار داريم. پس از آن، با نقل کلماتى از سيّد محمّد برزنجى، سفارينى، شوکانى و صديق حسن خان در باب تواتر احاديث مهدويّت، نتيجه مى‌گيرد که علماى امّت در گذشته و حال، بر وجوب ايمان به اين احاديث اتّفاق نظر دارند، مگر اندکى از آن‌ها. بيشتر بحث‌هاى کتاب در مورد وقايع معاصر و تطبيق آن‌ها با علائم ظهور و اشراط الساعه است. (حمش، ص 90 ـ 94)
