7. المهديّ (ابن‌قيّم جوزيه دمشقى، م 751)

بستوى 1 / 128 از آن ياد کرده است. (حمش، ص 199)

8. النجم الثاقب في بيان أنّ المهديّ من أولاد عليّبن ابيطالب (مجهول المؤلّف)

بستوى 1 / 135 از آن ياد کرده است. (حمش، ص 200)

9. الهديّة النديّة... (مصطفى بکرى)

بستوى 1 / 134 از آن ياد کرده است. (حمش، ص 200)

بخش چهارم: کتاب‌هايى که محقّق طباطبايى ياد نکرده، دکتر حمش نيز نديده ولى ويژگى‌هاى آن‌ها را در منابع ديگر يافته و از آن‌ها ياد کرده است.

1. تنوير الرّجال في ظهور المهديّ و الدّجّال (شيخ رشيد راشد تاذفى حلبى)

بنگريد: بستوى 1 / 135. (حمش، ص 197)

2. الجواب المقنع المحرَّر في أخبار عيسى و المهديّ المنتظر (علّامه محمّد حبيب‌اللّه‌ شنقيطى)

امين‌جمال‌الدّين آن را در کتاب خود (ص 145) در شمار مصادرش ذکر کرده است. (حمش، ص 197).
[توضيح: محقّق طباطبايى از کتاب: «أصحّ ما ورد في المهديّ و عيسى» ياد کرده و شايد اين دو، متّحد باشند.]

3. العواصم من الفتن القواصم (ابن‌بُرَيده نجدى)

شيخ بستوى در شمار مصادر خود از آن ياد کرده است. (حمش، ص 197)

4. المهديّ و أشراط السّاعة (شيخ محمّد على صابونى، چاپ شده به نفقه‌ى عبّاس شربت‌لى)