21. أشراط السّاعة (حافظ محمّدبن عبدالرّحمان سخاوى، م 902)
تحقيق و فهارس: عصايم فارس حرستانى، تخريج احاديث: محمّد ابراهيم زغلى، نشر: دار عمار و دار البياق، 1418.
اين کتاب، 121 صفحه دارد که صفحه‌ى 59 ـ 60 آن، کلام مؤلّف درباره‌ى مهدى را در بر دارد. سخاوى، بر ثبوت حديث مهدى تصريح دارد و کلام آبرى در اثبات تواتر حديث را نقل مى‌کند. محقّق، نشانىِ نسخه‌هاى مخطوط کتاب را ذکر نکرده است. (حمش، ص 41).
22. استجلابُ ارتقاء الغُرَف به حب أقرباء الرّسول ذوي الشرف (حافظ سخاوى، م 902)
مؤلّف در اثر ديگر خود «المقاصد الحسنة» [ص 435 حديث 1207] به اين کتاب اشاره مى‌کند و مى‌گويد: «مهدى در احاديث ياد شده است. بعضى از حافظان حديث درباره‌ى او کتاب مستقل نگاشته‌اند... و احاديث ديگر که در کتاب» ارتقاء الغرف بيان کرده‌ام، همراه با احاديثى که او را از بنى‌عبّاس مى‌داند.
کتاب با تحقيق پژوهشگر خالدبن احمد صمّى بابطين، توسّط دارالبشائر الاسلاميّة؛ در دو مجلّد در سال 1421 منتشر شده است. اصل کتاب، رساله‌ى پايان‌نامه‌ى اين پژوهشگر است که به دانشکده‌ى اصول دين دانشگاهم‌القرى در سال 1420 ارائه کرده تا در رشته‌ى شريعت اسلامى فوق‌ليسانس بگيرد. دو مجلّد کتاب، 828 صفحه دارد، که سى‌صفحه از آن (ص 518 ـ 548) در مورد مهدى است؛ و سخاوى در آن (ص 258 ـ 284) بيست و شش حديث و اثر و خبر آورده است.
محقّق، با آن‌که هجده حديث را ضعيف دانسته، تواتر احاديث مهدى را نقل مى‌کند و از کسانى که تمام احاديث مهدى را ضعيف مى‌دانند، انتقاد مى‌کند. از جمله در صفحه‌ى 518 مى‌گويد: «با وجود آن‌چه گفتيم، بعضى از منتسبين به علم، اين احاديث را به بهانه‌ى تناقض، ردّ کرده‌اند.» (حمش، ص 41 ـ 42)
