شعرانى مى‌گويد که مهدى فرزند امام حسن عسکرى است که در شب نيمه‌ى شعبان سال 255 زاده شده و عمر او در زمان تأليف کتاب اليواقيت ـ سال 958 ـ هفتصد و شش‌سال بوده است. اين مطلب را شيخ حسن عراقى گفته که خودش به خدمت امام مهدى رسيده است.
شعرانى، سپس مطالب محى‌الدّين عربى را که در باب 366 فتوحات آمده نقل مى‌کند. (حمش، ص 44 ـ 45)
25. الإشاعة لأشراط الساعة (سيّد شيخ محمّدبن رسول حسينى برزنجى، م 1103)
طبع مشهد حسينى، 1384، 199 صفحه.
مؤلّف، درباره‌ى اشراط السّاعة سخن مى‌گويد، ابتدا موارد دور نسبت به آن، مانند قتل عثمان و رويداد جمل و صفّين و مانند آن؛ آن‌گاه موارد مهمّ که در ميان آن‌ها اساسى‌ترين مورد، مهدى عليه السلام است، که در سه بخش پيرامون آن مطالبى آورده است: نام و نسب و...، علامات و نشانه‌ها، فتنه‌هاى قبل از خروج حضرتش. به عقيده‌ى برزنجى (ص 112) احاديث وجود مهدى و خروج آخرالزّمان و اين که او از عترت پيامبر و از فرزندان فاطمه عليهاالسلاماست، به حدّ تواتر معنوى رسيده و قابل انکار نيست. (حمش، ص 45 ـ 46)
26. ينابيع المودّة (علّامه‌ى فاضل، شيخ سليمان‌بن ابراهيم معروف به خواجه کلّان قندوزى حنفى، م 1294)
تصحيح و تعليق: علاءالدّين اعلمى، بيروت: مؤسّسة الاعلمى للمطبوعات، 1418.
اين کتاب، دانشنامه‌اى بزرگ در مورد احاديث نبوى در مناقب امام على و اهل بيت است که به گفته‌ى مؤلّف در صفحه‌ى 584، در زمان سلطان عثمانى عبدالعزيزخان در 9 ماه رمضان 1291 به پايان رسيده است. کتاب، صد باب دارد که باب 79 تا 84 در مورد مهدى است. (حمش، ص 46 ـ 47)
