مهدويّت در قرآن: آيات مختصّ
غلامحسين تاجرىنسب ۱
چکيده: اين مقاله، به بررسى آياتى مىپردازد که روايات متون حديثى شيعهى اماميّه، آنها را مربوط به امام مهدى عليه السلام مىدانند. در اين گفتار، ۵۴ آيه از قرآن و ۵۶ روايت از امامان معصوم عليهم السلام آمده، که نويسنده، آنها را در چهار بخش تقسيم کرده است: تفسير ظاهر آيات، تأويل باطن آيات، تعيين مصداق، تمثّل و استشهاد.
پيوست اين گفتار، مرورى آمارى دارد بر اين مقاله و دو مقالهى پيشين نگارنده که در شماره ۱۰ و ۱۱ فصلنامهى سفينه منتشر شده است.
کليد واژهها: قرآن، تفسير اثرى / امام مهدى عليه السلام، آيات مهدويّت / تفسير، شيعى/ مهدويّت، اصالت قرآنى.
آيات مختصّ به متون اماميّه
۱. تفسير ظاهر آيات
آيات اوّل و دوم
قالَ مُوسى لِقَومِهِ اسْتَعِينُوا بِاللّهِ وَ اصْبِرُوا إنَّ الْأرضَ لِلَّهِ يُورِثُها مَن يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ العاقِبَةُ لِلْمـُتَّقينَ. ۲
... و العاقِبَةُ لِلْمـُتَّقينَ. ۳
۱.دکتراى علوم قرآن و حديث، مدرّس دانشکده اصول الدين، تهران.
۲.اعراف (۷) / ۱۲۸.
۳.قصص (۲۸) / ۸۳.