7ـ مهدويت و تجربه‏هاى پس از رنسانس (علم‏گروى، عقل‏گروى، مكاتب فلسفى و...).
8ـ مهدويت و فرهنگ (آداب و رسوم، تاريخ، زبان، ادبيات، مذهب، علوم و...).
9ـ مهدويت و حقوق و سياست (حقوق بين‏الملل، حقوق بشر، دموكراسى، ليبراليسم، استراتژى‏هاى سياسى، سياست جهانى و...).
10ـ آموزه‏هاى مهدويت و نظريه‏پردازى و اثرگذارى در عرصه‏هاى انسان‏شناسى، تعليم و تربيت، روان‏شناسى، جامعه‏شناسى، اخلاق و عرفان، معناگرايى، اقتصاد، مديريت، هنر و فن‏آورى).
عنوان، نويسنده و خلاصه‏ى موضوع مقالات كتاب را در اين گفتار مى‏آوريم:
1ـ دكترين مهدويت، نظريه‏پردازى بر اساس فرهنگ مهدوى / دكتر سيد رضى موسوى گيلانى. 28 ص.
مى‏توان از مقوله مهمّى هم چون مهدويت در نظريه‏پردازى و مدل‏سازى در حوزه‏هاى مختلف فردى و اجتماعى به نحوى استفاده كرد كه مؤلّفه‏هاى دينى و اعتقادات كلان اسلامى در آن حضور داشته باشد و حتّى آموزه‏ى مهدويت مى‏تواند الهام‏بخش و الگوى استخراج ديگر نظريه‏ها باشد.
2ـ دكترين مهدويت و پلوراليسم / دكتر محمّد حسن قدردان قرا ملكى. 27 ص.
آيا اديان مختلف در هنگام ظهور حضرت مهدى عجّل‏اللّه‏فرجه حقّانيّت دارند و هم‏چنان پابرجا مى‏مانند يا خير؟ نويسنده مقاله كوشيده است تا به اين موضوع از هر دو جنبه ـ وجود اديان متفاوت بعد از ظهور حضرت و يا عدم آن‏هاـ با ادلّه و آيات و روايات متعدد بپردازد و در صدد ترجيح و اثبات نظر اوّل‏ـ وجود اديان مختلف بعد از ظهور حضرت‏ـ مى‏باشد.
3ـ مقايسه دو دكترين ابر انسان در تفكّر نيچه ^۱ و انسان كامل در نزد عرفا / دكتر فرح رامين. 30 ص.