است كه خواهد آمد. و حاشيه‏ى آن از نوه‏ى او رضى‏الدّين‏بن‏عبدالرّحمان‏بن‏احمد بن‏محمّدبن‏حجر هيتمى سعدى مصرى شافعى (متوفّاى به مكّه در سال 1071) است.
بنگريد: خلاصه‏الأثر 2 / 166، هديه‏العارفين 1 / 369.

[ 13] حقيقة الخبر عن المهدى المنتظر

تأليف:صلاح‏الدّين عبدالحميد الهادى
در طنطا، توسّط انتشارات كتاب‏خانه‏ى تاج، به سال 1980، در 96 صفحه چاپ شده است.

[ 14] ذكر المهدى و نعوته و حقّيّة مخرجه و ثبوته

تأليف: حافظ ابى‏نعيم احمدبن‏عبداللّهى اصفهانى (متوفّى 430)
سيّدابن‏طاووس در كتاب‏هايش از او ياد كرده است، و در كتاب الطرائف صفحه‏ى 179، در ضمن سخن خود درباره‏ى حضرت مهدى از او نقل كرده و مى‏گويد:
حافظ ابونعيم، كتابى درباره‏ى مهدى شامل 26 ورقه از چهل حديث گرد آورده و آن را كتاب ذكر المهدى و نعوته ناميده است.
در صفحه‏ى 181 طرائف، عناوين ابواب و تعداد احاديث هر باب را بيان كرده است. تا اين كه در صفحه‏ى 183 گويد:
«تمام احاديث ذكر شده در كتاب ذكر المهدى عجّل‏اللّه‏فرجه 156 حديث است، و طُرق اين احاديث زياد است، كه براى اجتناب از كثرت و طولانى‏بودن، در اين كتاب (طرائف)، سندها را بيان نكردم.»

[ 15] عقد الجواهر و الدرر فى علامات ظهور المهدى المنتظر

تأليف: ابن‏حجر.
دكتر عبداللّه‏ جبورى در تعليقات خود بر كتاب «غريب الحديث» ابن‏قتيبه 1 / 117 (ذيل حديث «رجل أجلى الجبين، أقنى الأنف،....» كه از اميرالمؤمنين در مورد