است كه خواهد آمد. و حاشيهى آن از نوهى او رضىالدّينبنعبدالرّحمانبناحمد بنمحمّدبنحجر هيتمى سعدى مصرى شافعى (متوفّاى به مكّه در سال 1071) است.
بنگريد: خلاصهالأثر 2 / 166، هديهالعارفين 1 / 369.
[ 13] حقيقة الخبر عن المهدى المنتظر
تأليف:صلاحالدّين عبدالحميد الهادى
در طنطا، توسّط انتشارات كتابخانهى تاج، به سال 1980، در 96 صفحه چاپ شده است.
[ 14] ذكر المهدى و نعوته و حقّيّة مخرجه و ثبوته
تأليف: حافظ ابىنعيم احمدبنعبداللّهى اصفهانى (متوفّى 430)
سيّدابنطاووس در كتابهايش از او ياد كرده است، و در كتاب الطرائف صفحهى 179، در ضمن سخن خود دربارهى حضرت مهدى از او نقل كرده و مىگويد:
حافظ ابونعيم، كتابى دربارهى مهدى شامل 26 ورقه از چهل حديث گرد آورده و آن را كتاب ذكر المهدى و نعوته ناميده است.
در صفحهى 181 طرائف، عناوين ابواب و تعداد احاديث هر باب را بيان كرده است. تا اين كه در صفحهى 183 گويد:
«تمام احاديث ذكر شده در كتاب ذكر المهدى عجّلاللّهفرجه 156 حديث است، و طُرق اين احاديث زياد است، كه براى اجتناب از كثرت و طولانىبودن، در اين كتاب (طرائف)، سندها را بيان نكردم.»
[ 15] عقد الجواهر و الدرر فى علامات ظهور المهدى المنتظر
تأليف: ابنحجر.
دكتر عبداللّه جبورى در تعليقات خود بر كتاب «غريب الحديث» ابنقتيبه 1 / 117 (ذيل حديث «رجل أجلى الجبين، أقنى الأنف،....» كه از اميرالمؤمنين در مورد
