مهدويت در قرآن: آيات متّبع
غلامحسين تاجرىنسب ۱
چكيده: نويسنده در اين گفتارـ كه هدف آن، تبيين ريشههاى استوار عقيدهى مهدويّت در قرآن استـ بخشى از آيات قرآن را كه در باب مهدويت است، مطرح مىكند. وى، اين گروه آيات را «آيات متّبع» ناميده، يعنى آياتى كه روايات مربوط به مهدويت ذيل آنها در منابع شيعى از منابع سنّى نقل شده (قسمت اوّل) و آياتى كه روايات مربوط به مهدويت ذيل آنها، در منابع سنّى از منابع شيعى نقل شده است (قسمت دوم). قسمت دوم خود به چند بخش تقسيم شده است: تفسير ظاهر آيات، تأويل باطن آيات، تعيين مصداق، تمثل و استشهاد. در اين گفتار، در مجموع، 36 آيه و 74 روايت، از ميان آيات و روايات فراوان مهدويت، انتخاب شده است. ضوابط اين گزينش و علّت انتخاب روش تفسير مأثور براى اين پژوهش در مقالهى «مهدويت در قرآن: آيات مشترك» (در شماره 10 سفينه) توضيح داده شد.
كليد واژهها: قرآن، تفسير اثرى/ امام مهدى عليه السلام ، آيات مهدويّت/ تفسير، شيعى و سنّى/ مهدويّت، اصالت قرآنى.
1.دكتراى علوم قرآن و حديث، مدرّس دانشكده اصول دين، تهران.