المهدى آخرالزّمان، ألفها الشيخ احمدبن‏حجر، السّاكن بمكّة المشرفة و المنوّرة، وفقه اللّه‏ لما يرضيه»
21) كتاب‏خانه‏ى اوقاف، موصل، ضمن مجموعه‏ى شماره 69/ 24 از كتاب‏هاى مدرسه‏ى احمديه (فهرست اوقاف 5/ 322)
22) كتاب‏خانه‏ى موزه عراقى، ضمن مجموعه‏ى شماره 22356/ 3، به خطّ خيراللّه‏ العمرى خطيب مسجد عمريه در بغداد، كتابت: 1134.
23) كتاب‏خانه‏ى متوكّليه صنعاء يمن، (فهرست ظاهريه، تصوّف 1/ 182 نقل از فهرست كتاب‏خانه متوكليه/ 236)
24ـ 29) كتاب‏خانه‏ى ملّى برلين، ضمن مجموعه‏هاى شماره 2726، 2727، 2728، 2730، 10347، 10348.
30ـ 33) كتاب‏خانه‏ى پرينستون ضمن مجموعه‏هاى شماره 4003 تاريخ 1088، شماره‏ى 832 كتابت قرن 11، شماره 4396، شماره‏ى 5542 كتابت قرن 12.

چاپ

در مجله‏ى الهادى (چاپ دارالتبليغ قم)، دوره‏ى هفتم، شماره‏ى 2 با تحقيق على‏اكبر مهدى پور منتشر شده است.

نكات ديگر

1ـ البرهان فى علامات مهدى آخرالزّمان نيز از اوست كه پيش از اين ذكر شد.
2ـ وى رساله‏اى به فارسى در باب مهدى عليه ‏السلام دارد، كه در كتاب‏خانه‏ى گنج‏بخش پاكستان ضمن مجموعه‏ى شماره 812 (صفحات 30ـ 57 مجموعه) يافت مى‏شود. (فهرست گنج‏بخش احمد منزوى 2/ 645)
نسخه‏ى ديگر آن در كتاب‏خانه‏ى عمومى آيه‏اللّه‏ مرعشى نجفى در قم است، ضمن مجموعه‏ى شماره 524، صفحات 107 تا 114 مجموعه. (فهرست مرعشى 2/ 129)
اين رساله شامل 60 حديث است كه در چهار فصل مرتّب شده است:
1ـ در وصف و نسب مهدى