در كاليفرنياى آمريكا، به شماره‏ى Dـ 412.
15) نسخه‏اى ديگر در آن، متعلّق به قرن دوازدهم، ضمن مجموعه‏ى Mـ822.
16) نسخه‏ى كتاب‏خانه‏ى مركزى دانشگاه تهران، شماره‏ى 6945، تحرير قرن 12. (فهرست كتاب‏خانه 16/ 407)
17) نسخه‏ى موزه‏ى انگليس، ضمن مجموعه‏ى 4280، كه در آن‏جا، به نام «تلخيص البيان فى علامات مهدى آخرالزّمان» معرّفى شده، ولى (با رؤيت نسخه معلوم شد كه) كتاب «عقد الدرر» است!
18) نسخه‏ى غوطا، شماره‏ى 2055، شماره‏ى 854، كه ويلهلم بريتش در فهرست خود ياد كرده است.

چاپ‏هاى آن

1) چاپ قاهره 1399، با تحقيق دكتر عبدالفتّاح محمّد حلو، انتشارات مكتبة الخانجى.
2) افست آن در تهران، مكتبة نينوى، 1400.
3) افست بيروت، مكتبة العلميّة، 1403. البتّه روى جلد اين چاپ نوشته شده: «تحقيق و تعليق گروهى از دانشمندان تحت نظر ناشر» كه از اين عبارت، تحقيق جديدى به نظر مى‏آيد؛ ولى با ملاحظه‏ى كتاب روشن مى‏شود كه اين چاپ نيز افست چاپ قاهره‏ـ بدون هيچ‏گونه تغييرى‏ـ است.
4) مجله‏ى «اخبار التراث»، نشريه‏ى معهد المخطوطات كويت، شماره‏ى 17، (سال 1405/ 1985) ص 18 خبر داد: استاد مهيب صالح عبدالرّحمان از اردن، تحقيق اين كتاب را به پايان برده و به عنوان پايان‏نامه، رشته‏ى حديث، به دانشگاه ملك سعود رياض ارائه كرده، و در دست چاپ است.
5) مكتبة عالم الفكر قاهره در سال 1411، از روى چاپ خانجى، افست آن را منتشر كرد.