رسول خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمفرموده‏اند:
«افضل العبادة انتظار الفرج.» ^۱
«برترين عبادت، انتظار فرج است.»
تنها كسانى از اين نعمت بزرگ برخوردار مى‏گردند كه فهم كامل و معرفت عميقى نسبت به امام عليه ‏السلام و غيبت ايشان داشته باشند و مانند ديگران، ظاهربين و سطحى‏نگر نباشند، كه در اين صورت بهتر از اهل هر زمانى خواهند بود؛ چنان‏كه امام زين‏العابدين عليه ‏السلام مى‏فرمايند:
«يا أباخالد، إنّ اهل زمان غيبة القائلين بإمامته و المنتظرين لظهوره أفضل من أهل كلّ زمان» ^۲
«اى اباخالد، مردم زمان غيبت آن امام‏ـ حضرت مهدى عجل‏اللّه‏فرجه‏ـ كه معتقد به امامت و منتظر ظهور او هستند، از مردم هر زمانى برترند.»
در احاديث متعددى از معصومين عليهم ‏السلام انتظار ظهور واجب به شمار آمده است. به عنوان نمونه از حضرت جوادالأئمّه عليه ‏السلام نقل شده است كه فرمودند:
«إنَّ القائم منّا هو المهدي الَّذي يجب ان ينتظر في غيبته.» ^۳
«همانا قيام‏كننده از ماـ اهل البيت عليهم ‏السلام ـ مهدى عليه ‏السلام است كه انتظار او در زمان غيبتش واجب است.»
تعبير وجوب، در فرمايش حضرت جواد عليه ‏السلام نشان‏دهنده‏ى ضرورت حال انتظار در زمان پنهانى امام عليه ‏السلام مى‏باشد و هم‏چنين تكليف و وظيفه‏اى را مى‏نماياند كه براى تربيت افراد با اخلاص و آزمايش‏شده‏ى دوران فتنه و انحراف ضرورت دارد. در سايه‏ى همين اعتقاد است كه انسان مى‏تواند در مقابل ناملايمات و آشفتگى‏ها و هرج و مرج آن روزگار، پايدارى و صبر پيشه كند از مسير حق و حقيقت منحرف نشود، از اين امتحان سخت الاهى موفّق بيرون آيد و شايستگى و