مهدويّت و سنّت‏هاى الهى در قرآن - صفحه 138

1ـ 5 . نگاهى كلّى به آيات

1ـ آيات ذكر شده هرگز سخن از يك برنامه‏ى موضعى و خصوصى مربوط به يك قوم را بيان نمى‏كند، بلكه بيانگر يك قانون كلّى است براى همه‏ى اعصار و قرون و همه‏ى اقوام؛ زيرا «وعد اللّه‏» بيان حتمى و قطعى‏بودن است.
2ـ حكومت بنى‏اسرائيل و زوال حكومت فرعونيان، نمونه‏اى از تحقّق مشيت الاهى است. حكومت پيامبر اسلام صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمو يارانش بعد از ظهور اسلام و قيام شكوهمند فرزندش مهدى عجلّ‏اللّه‏فرجه نمونه كامل‏تر آن است.
3ـ عبارت «الَّذينَ آمنوا منكم و عملوا الصّالحات» تأكيد بر اين است كه ايمان و عمل صالح براى برخوردارى از وعده‏هاى خداوند ضرورت دارد، چنان كه در عبارات «العاقبة للمتّقين» و «عبادى الصّالحون» نيز اين مسأله مشهود است.
4ـ واژه‏ى «منكم» در «وعد اللّه‏ الّذين آمنوا منكم و عملوا الصّالحات» و عبارت «من قبلهم» در «كما استخلف الّذين من قبلهم» تأكيد بر اين است كه استخلافى كه در امّت‏هاى گذشته روى داده، قطعا در اين امّت هم تكرار مى‏شود.
5ـ حكومت شكوهمند مهدوى عجّل‏اللّه‏فرجه، سرآغاز حكومت جهانى بندگان صالح خداوند در زمين، و پايان دادن به همه‏ى نابرابرى‏ها و نابسامانى‏ها خواهد بود.
2ـ امتحان و تمحيص در نگاه قرآن
آزمايش و امتحان يكى از سنن ثابت و تغييرناپذير الاهى است. نظام حيات در جهان هستى، نظام تكامل و پرورش است و تمامى موجودات زنده مسير تكامل را مى‏پيمايند. از اين رو، همه‏ى مردم از انبيا گرفته تا ديگران، طبق اين قانون عمومى مى‏بايست آزموده شوند تا استعدادها و نهفته‏هاى درونى آن‏ها آشكار شود. به تعبير قرآن كريم:
«أ حَسب النّاس أن يتركوا أن يقولوا آمنّا و هم لايفتنون» 1 «آيا مردم پنداشته‏اند كه با گفتن «ايمان آورديم» رها مى‏شوند و ديگر آزموده

1.عنكبوت / ۲.

صفحه از 152