«اگر نعمت‏هاى خداوند را بشماريد، توان شمارش آن‏ها را نداريد.»
از ميان اين نعمت‏هاى بى‏شمار، برخى نعمت‏هاى مادى و دنيوى است كه خداوند به اقتضاى رحمانيّت خويش به مؤمن و كافر عطا فرموده، و برخى ديگر نعمت‏هاى معنوى و اخروى هستند كه راهنماى انسان به سوى سعادت ابدى مى‏باشند. از برترين نعمت‏هاى معنوى، نعمت ولايت و اطاعت و محبّت اهل بيت عليهم ‏السلام است.
در قرآن مى‏فرمايد:
«فاذكروا آلاء اللّه‏ لعلّكم تفلحون»^۱«نعمت‏هاى خدا را ياد كنيد، باشد كه رستگار گرديد.»
امام صادق عليه ‏السلام ذيل اين آيه‏ى شريفه فرمودند:
«هى أعظم نعم اللّه‏ على خلقه و هو ولايتنا.» ^۲
«منظور از «آلاء خدا» برترين نعمت‏هاى خداوند بر آفريدگان مى‏باشد كه همان ولايت ماست.»
اين همان نعمتى است كه روز قيامت مورد پرستش قرار خواهد گرفت.
«ثُمَّ لتسئلنّ يومئذ عن النّعيم»^۳«قطعا در آن روز ـ قيامت‏ـ از نعمت مورد سؤال قرار مى‏گيريد.»
اميرالمؤمنين عليه ‏السلام در بيان اين نعمت فرموده‏اند:
«نحن النّعيم». ^۴
«ماييم نعمت.»
شكر نعمت‏هاى الاهى به حكم عقل و تأييد نقل، واجب است. هر انسان عاقلى خود را موظّف به اداى شكر در مقابل ولىّ نعمت خويش يعنى خداى متعال مى‏داند. بر طبق بيان قرآن هم، لازمه‏ى بندگى كردن خدا، شكرگزارى از نعمت‏هاى او مى‏باشد.