«و اشكروا نعمة اللّه إن كنتم ايّاه تعبدون»
۱
«شكرگزار نعمت خدا باشيد، اگر فقط او را عبادت مىكنيد.»
خداوند متعال وعدههايى بر انجام اين وظيفه قرار داده و در مورد سرپيچى از آن نيز تهديد به كيفر نموده است.
«لئن شكرتم لأزيدنّكم و لئن كفرتم انّ عذابى لشديد»۲
در اين آيه شريفه، خداوند مىفرمايد: اگر شكر نعمتى را كه به شما عطا كردهام به جا آوريد، اين نعمت را براى شما افزون مىسازم و اگر كفران نعمت كنيد، گرفتار عذاب شديد الاهى مىگرديد.
بنابراين صرفنظر از وظيفهاى كه هر كس در مقابل ولىّ نعمت خويش دارد، اگر بخواهد بهرهى بيشترى از نعمتهاى الاهى ببرد، بايد شكرگزار او باشد. در غير اين صورت، استحقاق سلب نعمت و عذاب سخت خداوند را پيدا مىكند. و اين سنّت الاهى است كه تا وقتى افراد، كفران نعمت نكنند، مبتلا به سلب آن نعمت نمىشوند.
يكى از نعمتهاى بزرگ خداوند كه بعد از رحلت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلممورد كفران واقع شد، نعمت ولايت ائمّه عليهم السلام بود.
امامت يكى از اركان دين و اعتقاد به آن نيز همسنگاعتقاد به توحيد، نبوّت و معاد است. امامت، امتداد رسالت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلممحسوب مىشود و امام معصوم همهى وظايف و شئون پيامبرـ جز نبوّتـ را بر عهده دارد و به انجام آنها قيام و اقدام مىكند.
از دلايل عقلى و نقلى فراوانى استفاده مىشود كه بايد همهى مسلمانها در همهى مكانها و زمانها، امام زمان خود را بشناسند و ولايت او را بپذيرند، وگرنه رشتهى اتّصال آنان از آيين مقدّس اسلام گسسته مىشود و به عهد جاهليت خواهند پيوست.