«من مات و لا يعرف امام زمانه مات ميتة جاهليّة» ^۱
«هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهليت مرده است.»
قبول ولايت اهل بيت عليهم ‏السلام يك سنّت قطعى الاهى است كه در كلّ خلقت جريان داشته و دارد و بر همه‏ى اهل آسمان‏ها و زمين عرضه شده است، حتّى انبيا با آزمون ولايت برگزيده شده‏اند. گزينش انبياى اولوالعزم، از ميان گروه كثير انبيا و رسل نيز به آزمون ولايت و معرفت اهل بيت عليهم ‏السلام و پذيرش غيبت و ظهور حضرت مهدى عليه ‏السلام بود. در يكى از احاديث معراجيه، پيامبر بزرگ اسلام صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمچنين فرموده‏اند:
«شبى كه من به سوى پروردگار جليل سير داده شدم (شب معراج)، به من چنين وحى فرمود:... اى محمّد! من تو و على و فاطمه و حسن و حسين و امامان از فرزندان او را از اصل نور خود آفريدم و ولايت شما را بر اهل آسمان‏ها و اهل زمين‏ها عرضه داشتم. هركس آن را پذيرفت، نزد من از مؤمنان گرديد و هر كه آن را انكار كرد، از نظر من جزء كافران شد.
اى محمّد! اگر يكى از بندگان من آن‏قدر مرا عبادت كند تا آن‏كه قطعه قطعه شود و هم‏چون مَشك پوسيده گردد، سپس با انكار ولايت شما نزد من آيد، من از او نمى‏گذرم تا آن‏كه به ولايت شما اقرار و اعتراف نمايد.» ^۲
بنابراين ملاك ايمان و كفر، قبول ولايت اهل بيت است. همان‏گونه كه پس از رحلت پيامبر اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلممسلمانان در اين موضوع آزموده شدند و بدين جهت، رسول خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم در همان آغاز نبوّتشان (انذار عشيره) و سپس در مقاطع مختلف، در «غدير خم»، با ذكر «حديث ثقلين» و يا هنگام وفات بر ولايت و وصايت مولاى متّقيان تأكيد فراوان كردند و منكرانِ ولايتش را گمراه خواندند.
امّا توطئه‏ها و دسيسه‏هاى شيطانى، كار را بدان‏جا كشانيد كه جز گروهى انگشت‏شمار، هم‏چون سلمان، عمّار، ابوذر و مقداد، باقى مردم از سفارش‏ها و دستورهاى پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمسرپيچيدند و پسرعمّ آن‏حضرت را از حق الاهى خويش