نقدى بر بعضى از چاپ‏هاى نهج‏ البلاغه - صفحه 78

شنيدن و تصحيح و ضبط، اين نسخه را نزد من به پايان برده است، و من هم به او اجازه روايت آن را با سندهاى متصل تا سيّد بزرگوار دادم، كه خدا روحش را پاك بدارد. و اين مطلب را اين حقير محمد باقر فرزند محمد تقى ـ كه خداى از هر دو درگذرد ـ با ستايش و سلام و صلوات نوشته است.»
اين نسخه فاقد نام نسخه بردار و تاريخ كتابت است و تحت شماره 401 در كتابخانه آية ا... مرعشى نگهدارى مى‏شود.
6 ـ شرح نهج‏البلاغه كمال‏الدين ميثم بن على بن ميثم بحرانى (متوفى 679 هـ ) كه در پنج جزء در سال 1378 هـ در ايران به چاپ رسيده است.
در چاپ اين كتاب، از متن محمد عبده استفاده شده است، لذا با شرحى كه مؤلف آورده اختلاف و تباين دارد. اين ايراد بر تصحيح كنندگان آن وارد است.
در صفحه اول از جلد اول آمده است: «گروهى از فضلاء به تصحيح آن اقدام كرده‏اند و با نسخه‏هاى مورد اعتماد مقابله شده است»، در حالى كه اختلاف متن با شرح، مى‏رساند كه اين عبارت، دقيق نيست.
7 ـ اختيار مصباح السالكين (شرح متوسط)
از همان كمال الدين ميثم بن على بن ميثم بحرانى مذكور، كه نسخه‏اى خطى و تصويرى متعلق به كتابخانه شخصى نويسنده است، در قطعِ وزيرى با 508 صفحه. فاقد نام كاتب و تاريخ است. ظاهرا كتابتِ آن به قبل از قرن دهم هجرى برمى‏گردد. اين شرح در سال 1408 هـ و پس از آن با تحقيق و تصحيح نويسنده همين مقاله به چاپ رسيده است.

نمونه‏هايى از تصحيفات و تحريفات در نسخه‏هاى چاپى نهج‏البلاغه

تصرفات ايجاد شده در نسخه‏هاى چاپى نهج‏البلاغه تقريبا به 300 مورد مى‏رسد كه من آنها را در نسخه شخصى خودم ذكر كرده‏ام. در اين‏جا به دليل كمبود فرصت، فقط پاره‏اى از آنها را به عنوان نمونه ذكر مى‏كنم، تا خوانندگان گرامى نسبت به تحريفات حاصل شده، بصيرت و آگاهى يابند. اميد است كه خداى متعال، فاضلانى را برانگيزد تا

صفحه از 92