گزارشى از تعليقات علامه شيخ محمّد حسين كاشف الغطاء بر بخش خطبه‏ ها از شرح نهج‏ البلاغه شيخ محمّد عبده - صفحه 97

«جُرجى زيدان» مؤلّف «تاريخ آداب اللّغة العربيّة» تأليف شده است. ۱

معرّفى تعليقات كاشف الغطاء بر شرح نهج‏البلاغه عبده

مرحوم كاشف الغطاء، به خطّ خود، بر حاشيه صحفه اوّل از فهرست جزء اوّل شرح ياد شده، كار خود را چنين توضيح مى‏دهد: «بسم الله الرحمن الرحيم و له الحمد. صحّحه و اعربه و علق عليه تعاليق نافعة العبد العاجز محمد الحسين آل كاشف الغطاء ». بر اين اساس و با مراجعه به متن تعليقه‏ها مى‏توان آنها را به صورت زير دسته‏بندى كرد:
1 ـ اعراب‏گذارى قريب به اتّفاق كلمات متن نهج‏البلاغه كه درواقع عمده كار كاشف الغطاء را تشكيل داده
است.
2 ـ افزودن كلمات و يا عباراتى به متن نهج‏البلاغه، براساس نسخه‏اى كه در اختيار داشته، و نيز تصحيح غلط‏هاى املايى متن.
3 ـ تكميل و يا نقد شروح شيخ محمّد عبده و نيز افزودن شرح‏ها و توضيحاتى از خود بر بخش‏هايى از متن كه نياز به شرح و توضيح داشته‏اند.
از آنجا كه گزارش كردن اعراب‏گذارى‏هاى ياد شده، عملاً جز با چاپ كامل متن ميسّر نيست ، در اين مقاله، تنها به گزارش موارد بند (2) و (3) مى‏پردازيم.

نسخه‏شناسى

تعليقه‏هاى يادشده بر حواشى نسخه‏اى چاپ شده از شرح نهج‏البلاغه شيخ محمّد عبـده، در دو جزء، با اين مشخّصات نگاشته شده‏اند: «كتاب نهج‏البلاغة...، و عليه

1.اين بخش، با استفاده از اين منابع تهيّه شده است: دائره‏المعارف بزرگ اسلامى، ج ۲، مقاله «آل كاشف الغطاء»؛ طبقات اعلام الشيعة، ج ۱ (موسوم به «نقباء البشر فى القرن الرابع عشر»)، ص ۶۱۲ ـ ۶۱۹. در ضمن براى آشنايى با نام برخى از شاگردان و نيز بعضى ديگر از مشايخ ايشان ر . ك رجال خاقانى، ص ۲۲؛ الفوائد الرجالية، ج ۱، ص ۱۴۲؛ موسوعة مؤلفى الاماميّة، ج ۱، ص ۴۲۶، ۴۵۹. همچنين درباره برخى ديگر از مؤلّفات شيخ، ر. ك ذريعه، ج ۱، ص ۵ ـ ۶، ج ۲، ص ۲۴۹ ـ ۲۵۰، ج ۱۰، ص ۲۱۸، ج ۱۱، ص ۲۴، ج ۱۲، ص ۱۹۸، ج ۲۶، ص ۹۴، ۲۵۹، ج ۱۵، ص ۸، ۲۷۵؛ معجم‏المطبوعات النجفية، ص ۶۳، ۲۲۹، ۳۶۴.

صفحه از 101