جلوه‏ هاى بلاغت علوى در شرح نهج‏ البلاغه ابن ابى‏ الحديد - صفحه 138

السائر» است كه نقدى بر كتاب «المثل السائر...» ابن اثير جزرى به شمار مى‏رود و از آثار مهم در بلاغت و از كتب معتبر در نقد است. (آصف، 2 / 642 به نقل از ابن خلكان؛ همچنين ديگر آثار ابن ابى الحديد را بنگريد به ابوالفضل ابراهيم، 1 / 18 ـ 19)
يكى از كتابهاى ابن ابى الحديد، شرح نهج‏البلاغه است كه در سال 644 به درخواست مؤيد الدين محمدبن احمدبن العلقمى وزير دانشمند معتصم عباسى، تأليف آن را شروع كرد و پس از گذشت 4 سال و 8 ماه ـ به مقدار دوره خلافت اميرمؤمنان على عليه ‏السلام ـ در صفر سال 649 آن را به پايان رساند و به خدمت ابن العلقمى ارسال نمود (ابن ابى الحديد، 20 / 349؛ ابوالفضل ابراهيم، مقدمه شرح نهج‏البلاغه 1/10). او نيز با اعطاى صد دينار و بخشيدن اسب و خلعتى نيكو، ابن ابى الحديد را بنواخت(همانجا)
شـرح نهج‏البلاغه ابن ابـى الحديد، از نقطـه نظـر مباحـث تاريخـى ، كلامى و ادبى ، از شرح‏هاى ممتاز نهج‏البلاغه است كه كمتر شرحى به پاى آن مى‏رسد. بررسى ويژگى‏هاى تاريخى و كلامى اين شرح، خود مجال و فرصت ديگرى مى‏طلبد كه اين مقالـه عهـده‏دار آن نيست. اما از نقطـه نظر ادبى ، ابن ابـى الحديـد در تأليف خود كوشيده است تا با اتّكاء به منطق ادبى، تفوّق و برترى كلام اميرالمؤمنين عليه ‏السلام را بر سخنان خطبا و بلغاى معروف عرب نشان دهد. همچنين مى‏كوشد كه ابعاد بلاغت سخنان امام على عليه ‏السلام را بنماياند و برخى از شبهات وارده بر اصالت نهج‏البلاغه را نيز به نقد و تحليل بكشاند.

كوشش‏هاى بلاغى ابن ابى الحديد در شرح نهج‏البلاغه

مساعى ابن ابى الحديد در نشان دادن موقعيت بلاغى نهج‏البلاغه را، در عرصه‏هاى گوناگون مى‏توان ديد كه اهمّ آنها چنين است:
1 ـ مباحث توصيفى در بلاغت نهج‏البلاغه
2 ـ مباحث استدلالى در تفوّق نهج‏البلاغه
3 ـ ارائه يا تحليل شواهد بلاغى نهج‏البلاغه
در اين گفتار، درباره هريك از موارد يادشده گزارش‏هايى ارائه مى‏گردد.

صفحه از 156