بايسته‏هاى پژوهشى

عبدالحسين طالعى ^۱

«پژوهش»، راهى است دشوار و ناهموار، كه نظر به اهداف والاى آن، تلخى‏ها را در كام پژوهشگر، شيرين مى‏سازد و شوق تداوم راه را در دل او زنده مى‏دارد.
علاوه بر اين، برخى ساز و كارها به عنوان ابزارهاى مفيد در اين راه به كار مى‏آيد، به‏ويژه معرّفى موضوع شايسته تحقيق، هدف، انگيزه و فايده آن، منابع مفيد، مراحل وصول به نتيجه، و....
جاى خالى اين گونه راهنمايى‏ها در نشريات علمى و تحقيقى، ضربه‏هايى بر اركان پـژوهش زده است، تا آنجا كه گاه كارهاى سطحـى و كـم فايده به عنوان «پژوهش» عرضه مى‏شود. و گاه، براى پژوهش‏هاى ژرف و مفيد، منابع مفيد و مناسب شناخته نمى‏شود.
از سوى ديگر، آفت «بُخل علمى» در بوستان تحقيق، در پاره‏اى از زمان‏ها، سبب مى‏شود كه موضوعى مفيد، در ذهن و انديشه فرد محقّق باقى بماند، بدون آن كه فرصتى براى پژوهش در آن بيابد. در حالى كه فردى علاقمند با فرصت مبسوط در نقطه‏اى ديگر، از چنان طرح و موضوعى بى‏خبر است و ناگزير، به كارهاى كم فايده روى مى‏آورد. شناسايـى و دفـع اين آفت ، يكـى از مسئوليت‏هاى سنگين نشريات علمى است.
بدين منظور، فصلنامه سفينه در نظر دارد از اين شماره، صفحاتى محدود را به انعكاس ديدگاه‏هاى اساتيد و مراكز پژوهشى در مورد «بايسته‏هاى پژوهشى» اختصاص دهد، و بدين سان در جهت پديدآوردن فضايى مناسب براى اساتيد و پژوهشگران،