علم خواهد بود ^۱ .

2 ـ 4 ـ 1 ـ جايگاه نزول :

«... انزلته على نبيك محمد صلواتك عليه و آله تنزيلاً، و جعلته نورا نهتدى من ظُلم الضلالة و الجهالة باتّباعه...» (صحيفه سجاديه، دعاى 42)
محلّ تجلّى و استقرار نورى و نگهدارى حقيقت علمى قرآن ، سينه گشاده، پاك و مطهر پيامبر برگزيده و ستوده‏ى خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم است: «قل من كان عدوا لجبريل فانه نزّله على قلبك...» (البقره/ 97) «بگو، هر كه دشمن جبرئيل است، پس (آگاه باشد كه) بى‏گمان او، آن (قرآن) را بر قلبت فرود آورد...».«نزل به الروح الامين على قلبك.» (الشعراء / 193 ـ194)، «و آن (قرآن) را روح الامين (جبرئيل) بر قلبت فرود آورد...». ذات اقدس حق، خود ـ در برابر منكران لجوج ـ از حبيب كريم و رسـول امينـش بـه دفاع برمـى‏خيزد ؛ بر اين حقيقت والا ـ يعنى نزول علمى قرآن، از جانب حق به سوى رسول صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم ـ شخصا گواهى مى‏دهد و فرشتگان مقرب او نيز ـ بر اين مطلب ـ به حق شهادت مى‏دهند. و البته گواهى خداوند كافى و بسنده است: «لكن اللّه يشهد بما انزل اليك انزله بعلمه و الملائكه يشهدون و كفى باللّه شهيدا» (النساء / 166)

2 ـ 4 ـ 2 ـ تصديق به علم

«اللهم و كما جعلت قلوبنا له حملة... و اجعلنا ممن يعترف بأنّه من عندك...» (صحيفه سجاديه، دعاى42)
خداوندا! و همان گونه كه قلب‏هاى ما را حاملانِ ـ علوم قرآن ـ قرار دادى... و ما را از كسانى قرار ده كه اعتراف و اقرار دارند كه قرآن (و پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم) از جانب توست.
مى‏بينيم كه چگونه تحمّل و واجديّت علم قرآن با اعتراف و تصديق به الهى بودنِ