حال كه اين كتاب اينگونه تأثير در عالمان و عاشقانِ راز و نياز دارد، بر ماست كه اين اثر ماندگارِ محمّدى را ـ كه از لسان دُرر بار حضرت زينالعابدين عليه السلام صادر گرديده ـ ترويج كنيم و برادران اهل سنّت را نسبت به آن آگاهى دهيم.
11 ـ يافت و احياء روايتهاى ديگر از صحيفه سجّاديه
صحيفه كامله سجّاديه، با اسناد متّصلْ توسّط صدها محدّث و دانشمند اسلامى، روايت شده و اسناد و نسخههاى متعدّدى از آن در دست مىباشد و روايات و تعداد مشايخى كه صحيفه را روايت كردهاند، به حدّ تواتر و تعدّد رسيده است. با توجه به منابعِ در دسترس، ما سه طريق از طرق اصلى روايت شده صحيفه را مىدانيم.
1 ـ طريق امير ماجد بن الامير جمال الدين محمد حسينى دشتكى. وى كه از مشايخ قرن يازدهم است، صحيفه سجّاديه را نه از طريق متوكل از يحيى بن زيد، بلكه از طريق پدران خود (كه از مشايخ زيديه بودند) از محمد بن زيد از زيد بن على از حضرت امام سجاد عليه السلام روايت مىكند كه طريق ويژه زيديه است. ۱
مع الوصف نسخهاى از اين روايت در دست نيست و شايد در بين مشايخ زيديه وجود داشته باشد كه بر محققين گران قدر است كه تفحص از اين روايت به عمل آورند.
2 ـ طريق سيد مرتضى زبيدى. وى در اواخر قرن يازدهم مىزيسته و دعاى عرفه (دعاى چهل و هفتم صحيفه مشهوره) را از دو نفر (كه هر دو از محمد طاهر كورانى روايت كردهاند) روايت مىكند. اين روايت به فرزندان حضرت امام هادى عليه السلام و در نهايت به حضرتش منتهى مىشود و ايشان از پدرانشان تا حضرت امام باقر عليه السلام نقل صحيفه نمودهاند. ۲
اين روايت نيز همانند روايت قبل به جز نقل زبيدى هيچ گونه اثرى از آن در كتابها نيست و روايتى مفقوده مىباشد.
3 ـ طريق رواياتى كه روايت هر يك به عمير بن متوكل منتهى مىشود. متوكل،
1.ـ بحارالانوار ج ۱۱۰ ص ۹۵.
2.ـ اتحاف السادة المتقين، سيد مرتضى زبيدى، ج ۴، ص ۴۸۰.
