1 ـ اهتمام همگانى به صحيفه سجّاديّه

انديشمندان و عالمان شيعى اذعان دارند صحيفه مكرّمه سجّاديّه در ضوء نزول قرآن كريم نشأت يافته و ذخيره‏اى عظيم و برتر از همه ارزش‏هاست و حضرت زين‏العابدين على بن الحسين عليه ‏السلام آن را به امّت اسلامى هديه نموده‏اند. امّا مى‏بينيم صحيفه سجّاديّه، آن گونه كه شايد و بايد، در بين عوام مردم تا انديشمندان جامعه و عالمان دينى، مورد توجّه كافى و وافى قرار نگرفته است. به طور نمونه مى‏توان گفت:
مراسم بسيار كمى يافت مى‏شود كه جهت زمزمه دعاها و يا يك دعاى صحيفه، برپا شده باشد، در حالى كه مراسم دعاى ندبه، كميل و ديگر ادعيه، بحمداللّه بسيار فراوان و پر رونق برگزار مى‏گردد.
در هيچ يك از كتاب‏هاى درسى دانش‏آموزان، درسى پيرامون معرّفى صحيفه سجّاديّه وجود ندارد. در دانشگاه‏ها نيز حتى در رشته معارف، بحث جامعى پيرامون صحيفه سجّاديّه صورت نمى‏گيرد، در حالى كه بسيارى از كتاب‏هايى كه مورد نياز و توجّه دانش‏آموزان قرار نگرفته و حتّى نسخه‏اى از آن را نديده‏اند، معرّفى و تجليل مى‏شود.
در حوزه‏هاى علميّه، جاى آن دارد اين كتاب مقدّس به عنوان متن درسى قرار گيرد، طلّاب علوم دينى به يادگيرى آن و پرداختن به شرح و ترجمه آن اهتمام ورزند و از غناى آن استفاده‏ها ببرند.
در بررسى اجمالى كه از چند كتاب موضوعى حديث به عمل آمد، ارجاعات و استنادات به صحيفه سجّاديه، بسيار كم بود. در كتابى كه 1770 روايت، حديث و گفتار امام معصوم را به صورت موضوعى بيان كرده بود، فقط 15 ارجاع به صحيفه وجود داشت. يعنى از يك درصد نيز كمتر. در كتاب ديگرى كه 479 گفتار معصوم را بيان كرده بود، فقط 2 بار به صحيفه مراجعه كرده بود. يعنى كمتر از نيم درصد. در صورتى كه در بسيارى از موضوعات، مى‏توان از فرازهاى صحيفه سجّاديّه نيز استفاده برد، ولى نويسندگان آن كتاب‏ها به دليل عدم توجّه به صحيفه و فقدان موضوع‏بندى جامع صحيفه، نتوانسته‏اند از آن بهره موضوعى گيرند.