ترجمههاى متعدد از هر واژه پرداخته شده است.
3 ـ لغتنامه صحيفه سجّاديّه. مركز تحقيقات رايانهاى حوزه علميّه اصفهان، به ترجمه بسيارى از لغات صحيفه در ذيل هر فراز پرداخته است.
مرحوم علامه شيخ آقابزرگ تهرانى در كتاب «الذريعة الى تصانيف الشيعة» به چهار كتاب ديگرِ شرحِ لغات، اشاره كرده است. ۱
با توجّه به كتابهاى ترجمه لغات صحيفه سجّاديه كه در دسترس است، بايستى اذعان كرد تمامى اين كتابها در پى ترجمه تحتاللفظى بعضى از كلمات صحيفه بودهاند و هيچ اهتمامى به شرح واژگانى صحيفه، نداشتهاند.
جاى آن دارد به واژهشناسى، معناشناسى و شرح واژگان صحيفه سجّاديه پرداخته شود و با استناد به منابع دست اول و كهن، كتابهايى در شرح كلمات و جملات صحيفه به صورت مستقل تدوين شود.
10 ـ ترويج صحيفه سجّاديّه، در بين برادران اهل سنّت
صحيفه سجّاديه به شكلِ خطاب به خداوند و گفتگوى نيايشى با اوست و در قالبِ اعلام نيازها و حاجتخواهى انسان از خداوند تعالى است، ليكن متن ناب دينى است كه مجموعهاى انعكاس يافته از وحى الهى را دربر دارد. اين متن در بين عوام اهل سنت و حتى انديشمندان آنان ناشناخته مانده است.
مرحوم آيهاللّه مرعشى نجفى مىنويسد: در سال 1353 هجرى قمرى نسخهاى از صحيفه سجّاديه را براى مطالعه علاّمه معاصر طنطاوى، صاحب تفسير «الجواهر فى
1.ـ الازهار اللطيفة فى شرح مفردات الصحيفة، سيّد محمّدرضا اعرجى حلّى (الذريعة، ج ۱، ص ۵۳۵). لغات صحيفه سجّاديّه، محمّد عبدالباقى (الذريعة، ج ۱۳، ص ۳۵۷). حل لغات الصحيفة السجّاديّة (اردو)، مولوى سيّد اختر حسين عظيمآبادى هندى (الذريعة، ج ۷، ص ۷۲). تبيان اللغة، ميرزا محمّدعلى چهاردهى رشتى نجفى (الذريعة، ج ۳، ص ۳۳۳).
[ويراستار مىافزايد : نسخه اصل كتاب تبيان اللغة در كتابخانه روضه مباركه رضويه صلوات الله عليه موجود است. به معرفى آن در همين شماره سفينه رجوع شود.]
