امام حسین علیه السلام

ـ حينَ قُتِلَ ابنُهُ عَلِيٌّ الأَكبَرُ ـ: اللّهُمَّ دَعَونا لِيَنصُرونا فَخَذَلونا وقَتَلونا ، اللّهُمَّ فَاحبِس عَنهُم قَطرَ السَّماءِ ، وَامنَعهُم بَرَكاتِ الأَرضِ ، فَإِن مَتَّعتَهُم إلى حينٍ ، فَفَرِّقهُم شِيَعا ، وَاجعَلهُم طَرائِقَ قِدَدا ، ولا تُرضِ الوُلاةَ عَنهُم أبَدا .

ـ از امام حسين عليه السلام (هنگامى كه فرزندش على اكبر كشته شد) ـ: خداوندا! كوفيان، ما را فرا خواندند تا يارى‌مان كنند؛ امّا ما را وا نهادند و كُشتند. خداوندا! بارانِ آسمان را از ايشان باز دار و بركت‌هاى زمين را از ايشان دريغ كن و اگر تا مدّتى [از زندگى] برخوردارشان ساختى، آنان را پراكنده ساز و دچار اختلافشان بگردان و هيچ گاه زمامداران را از ايشان، خشنود مكن .

الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) : ج 1 ص 471 .

>خدمات حدیث>تالار مطالعه>مقالات

تعداد بازدید : 9947

صفات خدا در قرآن و نهج‏ البلاغه - صفحه 9

صفات خدا در قرآن و نهج‏البلاغه

محمد تقى شريعتمدارى ^۱

چكيده: نويسنده در اين گفتار، بحث صفات خدا را براساس قرآن (سوره اعراف، آيه 180) مطرح و پيرامون دو محور اساسى آن، گفت و گو مى‏كند: معناى اسماء حسنى و الحاد در اسماء خدا. پس از آن به توقيفيت اسماء حسنى مى‏پردازد و نظرات زمخشرى و احمدبن منير اسكندرى را مى‏آورد. سپس به تفصيل، كلام علامه سيد محمد حسين طباطبايى را نقل و نقد و بررسى مى‏كند. آنگاه چهار جمله از نهج‏البلاغه مى‏آورد كه توقيفيت اسماء را نشان مى‏دهد.

كليدواژه: توحيد / صفات خدا / اسماء حسنى / زمخشرى / اسكندرى، احمدبن منير / طباطبايى، سيد محمد حسين / (كتاب) الميزان / قرآن / نهج‏البلاغه / توقيفيت اسماء و صفات الهى.

مقدمه

در شماره‏هاى قبل بحثى تحت عنوان توحيد از ديدگاه قرآن و نهج‏البلاغه داشتيم. اكنون در اين شماره بخش ديگرى از همان بحث را تحت عنوان صفات خدا در قرآن و در نهج‏البلاغه مى‏آوريم و بعد به نقل و نقد سخنان ديگران در اين‏باره مى‏پردازيم.

1.ـ فقيه و مدرّس درس خارج در حوزه علميه تهران.