صفات خدا در قرآن و نهجالبلاغه
محمد تقى شريعتمدارى ۱
چكيده: نويسنده در اين گفتار، بحث صفات خدا را براساس قرآن (سوره اعراف، آيه 180) مطرح و پيرامون دو محور اساسى آن، گفت و گو مىكند: معناى اسماء حسنى و الحاد در اسماء خدا. پس از آن به توقيفيت اسماء حسنى مىپردازد و نظرات زمخشرى و احمدبن منير اسكندرى را مىآورد. سپس به تفصيل، كلام علامه سيد محمد حسين طباطبايى را نقل و نقد و بررسى مىكند. آنگاه چهار جمله از نهجالبلاغه مىآورد كه توقيفيت اسماء را نشان مىدهد.
كليدواژه: توحيد / صفات خدا / اسماء حسنى / زمخشرى / اسكندرى، احمدبن منير / طباطبايى، سيد محمد حسين / (كتاب) الميزان / قرآن / نهجالبلاغه / توقيفيت اسماء و صفات الهى.
مقدمه
در شمارههاى قبل بحثى تحت عنوان توحيد از ديدگاه قرآن و نهجالبلاغه داشتيم. اكنون در اين شماره بخش ديگرى از همان بحث را تحت عنوان صفات خدا در قرآن و در نهجالبلاغه مىآوريم و بعد به نقل و نقد سخنان ديگران در اينباره مىپردازيم.
1.ـ فقيه و مدرّس درس خارج در حوزه علميه تهران.
