سال 654 بود.»
آنگاه سديد عبارت مقابله ابن ادريس را نقل مىكند: «صورة خطّ ابن ادريس فى مقابلته: بلغ العرض بأصل خبر الموجود و بذل فيه الجهد و الطاقة الا ما زاغ عنه النظر و حسر عنه البصر.»
علامه مجلسى اين عبارت را از خط ابن ادريس در صحيفه خويش آورده و اضافه مىكند: «عورض هذا الكتاب بالأصل الذى بخط المصنف رحمه الله فى سنة ثلاث و سبعين و خمسمائة و كتبه ابن ادريس.» ۱
مراد وى از مصنّف، ابوعلى فرزند شيخ الطائفه است كه اسناد آن را در حاشيه صفحه اول صحيفه از نسخه ابن ادريس نقل كرده است.
مولى ابوالمعالى محمد كلباسى (م 1315 هـ) از سيد عبد الباقى ـ امام جمعه اصفهان ـ در اجازهاى كه براى سيد نجفى نگاشته، سخنى نقل مىكند كه مىرساند نسخه ابن ادريس نزد شهيد موجود بوده است. خلاصه كلام وى را در اينجا نقل مىكنيم:
«سديدى نسخه مشهور را با نسخه ابن ادريس مقابله كرده و موارد اختلاف را در حواشى اوراق نوشت و براى آن حرف «س» را ـ كه رمز ابن ادريس است ـ قرار داد. بعد از آن شهيد نيز نسخه مشهور را با نسخه ابن ادريس مقايسه و مقابله كرد و مشاهده كرد كه در غير از چند مورد آن موافق با نسخه سديدى است. وى نيز در حواشى آنها را با علامت س مشخص كرده تا از نسخه سديدى متمايز باشد.» ۲
نگارنده معتقد است كه اولاً در نسخه شهيد و نيز نسخههايى كه از روى آن با واسطه يا بدون واسطه ادعيه را نقل كردهاند و به دست ما رسيده، چنين مطلبى وجود ندارد، بويژه در بيانات و اجازاتى كه علامه مجلسى از نسخه شهيد و نسخه جبعى ـ كه توصيف آن خواهد آمد ـ نقل كرده و نيز از اجازات پدر بزرگوارش مولى محمد تقى مجلسى چنين مطلبى نقل شده است.
ثانيا قبلاً گذشت كه سديد، رمز نسخه ابن ادريس را «س» گذارده، اما شهيد
1.ـ الفرائد الطريقه: ۱۹.
2.ـ الرسائل الرجاليه ۲: ۶۱۵.
