بسم الله الرحمن الرحيم
وبه نستعين
الحمدللّه ربّ العالمين، والصلاة و السلام على سيّدالانبياء و المرسلين محمّد و عترته الطيّبين الطاهرين، لاسيّما على بقيّة الله فى الأرضين الحجّة بن الحسن العسكرى عجّل الله فرجه الشريف، و لعنة الله على أعدائهم أجمعين من الآن إلى قيام يوم الدين.
صحيفه كامله سجّاديه از مهمترين و اصيلترين منابع و اسناد حديثى است كه مسلمين از قرن اول ۱ ضمن عنايت و توجّه بدان، براى حفظ و نشر و نگارش اين مجموعه نفيس بر صفحات قلوب و اوراق دفاتر، تلاشهاى ارزندهاى داشتهاند و آن را سينه به سينه و نسل اندر نسل با نهايت دقت در حفظ و ضبط دقيق و اتقان آن نقل و روايت كرده و براى آيندگان به ارث گذاردند.
صحيفه كامله سجاديه به انشاء امام علىبن حسين بن على بن ابىطالب زين العباد و سيّد السجاد عليه السلام است كه خداوند متعال، چشمههاى حكمت و حقايق نبوى صلى الله عليه و آله وسلم را بر زبان مبارك ايشان جارى ساخت. لذا اين صحيفه به «انجيل اهل البيت» و «زبور آلمحمّد» موسوم گشته است. ۲ همان گونه كه انجيل و زبور، بر زبان عيسى بن مريم و داود عليهماالسلام جريان يافت، اين دعاهاى الهى نيز از دهان شخصيتى صادر گشت كه به كثرت سجود و عبادت و بكاء شبانهروزى مشهور بود. ۳
1.ـ محمدبن على بن شهرآشوب (م ۵۸۸ هـ) در مقدمه معالم العلماء در پاسخ به كلام غزالى مىگويد: نخستين كسى كه (در اسلام) به كار تصنيف دست زد، مولا على عليه السلام بود كه كتاب خداوند جلّ جلاله را گردآورد. بعد از ايشان مىتوان به ترتيب زمانى، از سلمان فارسى، ابوذر غفارى، اصبغبن نباته، عبيدالله ابن ابى رافع و صحيفه كامله امام زينالعابدين عليه السلام نام برد.(معالم العلماء، ص ۳۸)
2.ـ ابن شهرآشوب نخستين كسى است كه صحيفه را بدين نامها ناميد، چنانكه در معالم العلماء، در شرح حال متوكل بن عمير گويد: صحيفه به «زبور آل محمّد عليهم السلام » لقب يافته است. (معالم العلماء، ص ۱۶۰) و در شرح حال يحيى بن على بن محمدبن حسين رقّى، گويد: از امام صادق عليه السلام دعاى معروف به «انجيل اهل البيت عليهم السلام » روايت شده است. (همان، ص ۱۶۶).
3.ـ بنگريد: بحارالانوار، ج ۱۱۰، ص ۶۱، صورت ۴۱.
