در حافظهها نگاه داشتند؛ زيرا كه مضامين برخى از اين دعاها بيان مظلوميت آلمحمد صلى الله عليه و آله وسلم و شكايت از حكّام جور در آن زمان بوده، مانند لعن امام سجاد عليه السلام بر اهل شام و بنىاميه و لعن دشمنان آل محمد و ستمگران برايشان يا دعاهايى كه از ايشان در ذكر آل محمد صلى الله عليه و آله وسلم وترغيب مردم به پيروى از ايشان وارد شده و يا دعاهايى كه در كتابهاى دعايى و ملحقات صحيفه آمده و خشم امرا و حكام وقت را برمىانگيخته است.
مسلّم است كه اهل سنّت امثال چنين دعاهايى را نقل نمىكنند، چرا كه مخالف مبانى فكرى و اعتقادى آنان ـ يعنى تبعيت از نظر و رأى سلطان ـ است.
مبحث چهارم: معرفى نسخه شهيد يا نسخه اصل، و شرح اجازات و مقابلهها و بيان اصالت آن
نسخه مذكور در كتابخانه علامه سيد محمد تقى بن سيدالعلماء حسين بن دلدار على بن محمد معين بن عبدالهادى نقوى رضوى نصيرآبادى لكهنوى مشهور به ممتاز العلماء موجود است.
سطورى چند راجع به زندگانى ايشان ۱
وى فقيه، متكلم، مفسّر، نحوى و از اكابر علماى اماميه بشمار است.
ممتاز العلماء در لكهنو سال 1234 متولد شد و رشد و نمو يافت و مبادى علوم را آموخت. وى از پدر فقيه خود سيد حسين (1273 هـ) و عموى فقيهاش سيد محمد (1284 هـ) كسب فيض نمود، آنگاه ازاين دو تن و شيخ محمد حسن بن باقر نجفى صاحب جواهر به دريافت اجازه نايل شد.
وى به مرتبهاى عالى از علم و دانش رسيد و مسئوليتها و مشاغل دينى را برعهده داشت و كتابخانه بزرگى تأسيس كرد كه در آن بسيارى از نفايس مخطوطات نگهدارى مىشد و در بلاد هند مشهور گرديد.
1.ـ شرح حالش در اين كتابها آمده است: اعيان الشيعه ۹: ۱۹۱، ريحانة الادب ۶: ۶، الذريعه ۱: ۵۱۸ و ۱۵: ۲۰۳ و ۲۳: ۱۹۴، الكرام البرره ۱: ۲۱۱، الاعلام ۶: ۶۳، معجم المؤلفين ۹: ۱۲۸، فرهنگ بزرگان: ۴۷۹.
