الفضلاء پس از يادكرد از دستنوشتِ نياىِ پدر شيخ بهايى مىگويد: «ملا محمد تقى مجلسى از روى آن نسخه استنساخ كرد و به خط شريفِ خويش نسختى از روى آن نوشت و در تصحيح آن كوشيد. سپس به مباحثه و تدريس آن در اوقات تحصيلى، بهويژه در ماهِ رمضان پرداخت و آن را در ميان مـردمان نشر داد. مردمان از روى آن نسخه استنساخ كردند و نسخههاى كتاب ـ پس از آن كه مهجور بود ـ بسيار گرديد و شايع شد.» ۱
ملا محمد تقى مجلسى شروع به نگارش شرحى به زبان فارسى بر صحيفه كرد به نام «رياض المؤمنين و حدائق المتقين و فقه الصالحين». ابتدا مقدمهاى مفصل در 12 لمعه بر آن نگاشت، ولى اين شرح ناتمام ماند. نسخههايى از مقدمه مذكور در كتابخانه آيتالله مرعشى نجفى و كتابخانه وزيرى يزد موجود است. ۲
وى پس از آن شروع به شرحى ديگر به زبان عربى نمود. اين شرح عرفانى تا قسمتى از دعاى سوم به رشته تحرير درآمد. نسخه خط مؤلف در كتابخانه دانشگاه تهران به شماره 1849 نگهدارى مىشود. ۳
نسخه مجلسى اول به فرزندش علامه ملامحمد باقر مجلسى رسيد؛ چنانكه در اجازه عامّهاى كه براى روايت صحيفه سجاديه نگاشته، مىگويد: «فأمّا من طريق الوجادة، فانّى وجدتها بخط والدي العلامة ـ قدّس الله روحه ـ و قد نقلها من خطّ الشيخ صاحب الكرامات و المقالات شمسالدين محمد جدّ شيخنا البهائى ـ قدس الله أرواحهم ـ قد يسّرالله لي هذه النسخة الشريفة و عرضت أنا أيضا نسختى عليها و هي الآن عندي...».
علامه مجلسى نسخه پدرش را ـ كه با يك واسطه از روى نسخه شهيد اول نقل شده بود ـ با نسخه خط ابن ادريس مقابله كرد.
از نشانههاى موفقيت چشمگير مجلسى اول و دوم در ترويج صحيفه سجاديه، تعداد ترجمهها، شروح و نسخههاى خطى باقى مانده از صحيفه سجاديه، پس از عصر آن دو
1.ـ همان؛ ميراث حديث شيعه: ۴ / ۵۰۳ (مناقب الفضلاء)
2.ـ نك: نسخههاى خطى شروح و ترجمههاى صحيفه سجاديه: ۱۱۳ ـ ۱۱۵.
3.ـ همان: ص ۱۳۷ ـ ۱۳۸.
