نكته 1 : تواتر صحيفه، قائل «حدّثنا»
توضيح : آقا حسين خوانسارى (م 1099)، از دانشوران بلندپايه عصر صفوى است كه جامعيت او در علوم مختلف اسلامى، زبانزد بود. كتاب مشهور او «مشارق الشموس فى شرح الدروس» است و ترجمهاى به فارسى از صحيفه سجاديه نيز دارد. (ر. ك. دائرهالمعارف تشيع، ج 7، ص 316).
نكتهاى كه از او نقل شده، در حاشيه نسخهاى از صحيفه سجاديه آمده است كه به خط ميرابوالقاسم كبير (1090 ـ 1158) بوده و توسط حفيد او، مرحوم آيهالله سيد احمد روضاتى در تيراژ محدود به چاپ عكسى رسيده است.(تهران، شهريور 1368 شمسى).
بسم الله الرحمن الرحيم
مخفى نماناد كه اين صحيفه كامله مباركه، بسيار عظيم الشأن و جليل القدر است. و در ميان علماء آن را به زبور آل محمد و انجيل اهل بيت مىنامند. و نسبت آن به امام همام سيّد العابدين و الساجدين حضرت على بن الحسين صلوات الله عليهما، مشهور و متواتر است، مانند كتابهاى ديگر به مصنّفين آنها. و حاجت به نقل اين نيست كه فلان و فلان روايت كرده، ليكن متعارف علماء شده كه از باب تيمّن و تبرّك، نقل راويان و استادان خود مىكنند تا حضرت معصوم عليه السلام . و نقلى كه در اين ديباجه است، از آن باب است. و علماء را در اين خلاف است كه آن كسى كه از سيّد بزرگوار روايت كرده، كيست. بعضى را اعتقاد، آن است كه محمدبن سكون است كه از معتمدين علماى اماميه است. و بعضى را گمان اين است كه عميد الرؤساء است كه او نيز از بزرگان فقهاست. والله اعلم.
من افادات شيخ مشايخنا الكرام آقا حسين الخوانسارى اعلى الله درجته فى ترجمة الصحيفة المباركة، على ما نقُل عنه.
نكته 2 : پنج فائده در مورد صحيفه سجاديه
توضيح: مولى غلامرضا كاشانى از دانشوران قرن دوازدهم است كه كتاب «حدائق الصالحين» خود را در شرح صحيفه، در اوائل اين سده نگاشته است. چنان كه از عبارات