مى‏گردد. ^۱
امام سجاد عليه ‏السلام ، از خداوند متعال مى‏خواهد كه اين صلوات را بى‏پايان و مستمرّ قرار دهد (دعاى 13، 32). البتّه سود اين درود و صلوات به خود ما مى‏رسد (دعاى 45)، از جمله اين كه وسيله استجابت دعاهاى ما است (دعاى 13). از خدا مى‏خواهيم كه بيش از هر بنده و آفريده‏اى بر محمد و آل محمد، درود فرستد (دعاى 6)، بلكه به اندازه تمام نيكان و پاكان بر آن وجودهاى مقدّس صلوات فرستد (دعاى 45). و اين، اداى بخشى از حقوقى است كه بر ما دارند، از جمله نعمت هدايت و نعمت نجات‏بخشى ما (دعاى 31). بدين رو، امام سجاد عليه ‏السلام ، پس از دعاى روز عيد قربان، فرموده‏اند كه نيازهاى خود را به درگاه خداى متعال عرضه كنيد و پس از آن هزار بار بر محمد و آل محمد درود فرستيد، چنان كه حضرتش خود چنان عمل مى‏كردند (دعاى 48).
گستره بحث صلوات و درود، در بخش دوم دعاى روز عرفه (دعاى 47) بيش از همه مطرح است. در دعاى 47، سخن از «كامل‏ترين بركت‏ها»، «سودمندترين رحمت‏ها»، «درودى فزاينده كه فزاينده‏تر از آن نباشد»، «درودى كه از رضوان الهى درگذرد و پيوستگى آن به بقاى الهى پيوند خورد»، «درودى كه مانند كلمات الهى پايان نپذيرد»، «درودى كه چندين برابر شود و همراه با گردش روزگار، مضاعف گردد»، «درودى هم‏وزن عرش و مادون آن، به اندازه آسمان‏ها و مافوق آنها، به شمار زمين‏ها و آنچه زير آنها و آنچه ميان آنهاست»، «درودى كه خدا را پسنديده آيد» و... در ميان است.
علاوه بر آن، درود بر امامى از شمار امامان عليهم ‏السلام مطرح مى‏شود كه خداوند، دين خود را به وسيله او تأييد مى‏بخشد، پناهگاه مؤمنان، رشته نجات متمسّكان، و نور عالمين است. امام سجاد عليه ‏السلام از خدا مى‏خواهد كه او را به فتح آسان برساند، در كنف حفظ خود حمايت كند، با ملائكه خود يارى رساند، كتاب و حدود و شرايع و سنّت‏هاى رسول