بقدرته الّتى لا تعجز عن شى‏ءٍ. (دعاى 2)



حمد للّه كه به ما منّت نهادآن خداوندِ كريمِ ذو وداد
بر وجود حضرت [خير] البشرخاتم پيغمبران دافعِ شرّ
بر وى و بر آل اطهارش خدابدهدى صلّوا و خوش بى‏انتها
حقّ به ما مخصوص كرد اين موهبتبذل اين پيغمبر و اين مرحمت
(ص 10 و 11)
3 . اللّهم و اتباع الرسل و مصدّقوهم من اهل الارض بالغَيب عند معارضة المعاندينَ لهم بالتكذيب و الاشتياق الى المُرسَلين بحقائق الايمان. (دعاى 4)



بارالها از براى آن كسانكه رسل را آمدندى تابعان
هم به تصديق رسل هستند خوداهل هرجا كاين چنين با صدق شد
غايبانه اين دو خصلتشان بودتابعيت نيز تصديقش شود
چون معارض شد معاندا اين زمانزين دو خصلت آورد تكذيبشان
اشتياقش باشدى بر مرسلينزان حقايق كه به ايمان شد قرين
(ص 18)
4 . اللهم انّى اعوذبك من هيجان الحرص و سورة الغضب و غلبة الحسد و ضعف الصّبر و قلّة القناعة.(دعاى 8)



بارالها من به تو آرم پناهز اضطراب حرص اندر مال و جاه
همچنين از سختى خشم و غضبو ز حسد كآرد زوال كس طلب
چون حسد غالب شود خواهد چنانتا زوال آيد نعم بر ديگران
همچنين از ضعف صبر خويشتنوز قناعت كم نمودن كاستن
(ص 35)
5 . اللهم اختم بعفوك اَجَلى و حقّق فى رجاء رحمتك اَمَلى. (دعاى 20)



وقتِ من با عفو خود كن اختتاماى خداى مهربان خاصّ و عام
كن محقّق در رجاء رحمتتآرزويم اى تو صاحب مرحمت
(ص 83)