گرديده است.
اين جانب نيز به عنوان يك دوست ناديده و شيفتهى اين فرايند علمى پسنديده، لازم دانستم چند مطلب ناچيز را كه در هنگام مُرور به ذهن ضعيفم خطور نمود، به شكل گذرا و سطحى تذكّر دهم:
يك : صفحهى 64 و 65: نسخهى «حاشيه على الصحيفه الكامله» اثر ابن دريس (م 598 هـ ) محفـوظ در آستان قـدس به شماره 14849: روزگارى ايـن نسخـه در دستِ استاد على اكبر غفّارى بوده و مرحوم سبزوارى آن را از مكتبه الصَّدوق در تهران ابتياع نموده است. اين سبزوارى، همان واقفِ نسخه بر آستان قدس است، رَحِمَهُ اللّه تَعالى.
دو : صفحهى 24: در اينجا يك نسخهى كهن و بسيار نفيس از صحيفه معرّفى شده، مورخ ربيع الاول / 516 هـ در كتابخانهى خصوصى سيّد محمّد باقر طباطبائى در شهر مقدّس كربلاء. ظاهرا اين نسخهى مهمّ هنوز موجود باشد، مىتوان شفاها از آقاى آلِ طُعمَه يا دوستان وى كه در قم موجودند اِستفسار نمود.
سه : صفحهى 25: نسخهى محفوظ در كتابخانهى اياصوفيا (تركيه ـ استانبول) به شمارهى 1964: اين نسخه به صورت فاكسيميله در مدرسهى آزاد (شيكاگو ـ امريكا) به اهتمام استاد معظّم سيّد محمّد حسين حسينى جلالى به طبع رسيده است. در ضمن، نام كاتب اين نسخه از روى عمد محو شده و خطّ آن شباهتهايى به شيوهى نگارش ياقوت مُستعصمى دارد.
چهار :صحفهى 26 شمارهى 10: نسخهى دانشكدهى الهيّات تهران از سدهى هفت و هشت هجرى: سند اين نسخه تفاوتهايى با ديگر اسناد داشته و در ضمن آن حسكانى واقع شده است.
پنج : صفحهى 24: در سطر چهاردهم واژهى «تست» غلط مطبعى و درست آن «لِستّ» است. در صفحهى 28 سطر پنجم از پايين نيز واژهى «الاسكاف» اشتباه و درست آن «الاسكافى» است. جملهى «بلغ عند المستجمع العلوم» هم در سطر سوم پس از آن بايستى اصلاح شود.
شش : مىتوان احتمال داد كه نويسندهى ناشناختهى شرح صحيفه (معرّفى شده
