«مهوّن» ۱ يعنى آسانكننده؛ قرآنـ طبق عبارت فوق و فقرات بعدى دعا ـ به اذن خداوند، آسان كنندهى منازل و موافقت آخرت است؛ كه مواقف و منازلى طولانى و هولانگيز است. اوّلين منزل آن ورود از دروازهى مرگ است و سپس مراحل عالم برزخ و سپس دوران بعث و نشر و حساب و صراط....
در اين بخش از دعا، امام عليه السلام ـ در قالب نيايشـ ابواب معادشناسى را مىگشايد و آميزهاى شگفت از تضرّع و ابتهال و تواضع و التجاء به درگاه خدا و تذكر و بيدارگرى بر پايه آموزههاى ژرف از آخرتشناسى مىآفريند، و اين همه را در فضايى ـ از دانش و توانِّ ـ قرآنى همراه با ارائه ساز و كارهاى علمى و اجرايى به تصوير مىكشد. از آنجا كه چارهاى جز اختصار و اجمال نيست، اين وصفِ گرانْسنگِ «آسانكنندگى قرآن» ـ مسير حيات جاودانـ را با اشاره به برخى نقاط عطف اين بخش از نيايش قرآنى امام عليه السلام و به صورت فهرستوار اشاره مىكنيم:
الفـ مرگ: «قرآن» به هنگام مرگ، مشقّت جانكندن، سختى آه و ناله و به شمارهافتادن نفسهاـ همراه با صداى خِر خرِ گلو و....! را براى انسان آسان مىكند. (ش 121 تا 124): «كرب السياق و جهد الانين و ترادف الحشارج اذا بلغت النفوس التراقى و قيل من راق و تجلّى ملك الموت و.....»۲
بـ قبر وبرزخ «قرآن» ؛ «بركت دهنده (مبارك) ما در ورود به خانه فرسودگى (قبر)، و طول زيستن در ميان خاك و....» ۳ مىباشد (ش 7 و 6 و 125) اللّهمَّ صل على محمّد و آله، و بارك لنا فى حلول دار البلى و طول المقامة بين اطباق الثرى و اجعل القبور.... خير منازلنا...»
جـ هنگامهى زندهشدن وخروج از قبرها (نشور): قرآن پوشانندهى جامههاى امان، از سختى عذاب در روز ترس بزرگ (يوم الفزع الأكبر؛ از اسامى قيامت) و در زمان
1.هان الامر يهون هونا (مثل قال): سهل لان: (كار را) ساده و ملايم كردن. و هوّن عليه تهوينا: سهّلَهُ. ر. ك. رياض السالكين ج ۵ ص ۴۷۰.
2.به اصل دعا مراجعه شود؛ كه به راستى تصويرى شگفت، آموزنده و تكاندهنده از واقعيت زمان مرگ را ارائه مىدهد.
3.به واسطه قرآن، تنگى لحدها فراخ، تاريكى قبرا روشن (ش ۱۳۵) و در صحنهى قيامت از رسوايى گناهان پيشگيرى مىشود. (ش ۹ و ۱۲۸)
