اين كه بيمار باشند ـ گنگ مىكند: «... ولالسنتنا عن الخوض فى الباطل، من غير آفة، مخرسا».
4 ـ زاجر (ش 89) : منع كننده از اقدام به گناه: «و لجوارحنا عن اقتراف الآثام زاجرا» قرآن «مثلهاى بازدارنده» (زواجر امثاله) دارد (ش 93 و 94)، چنان كه مثالهاى امر كننده (آمر ـ ش 95) دارد.
5ـ ذائد (مانع) ۱ : قرآن در دنيا در موارد سخط و غضب خدا و تجاوز از حدود الهى، نقش بازدارندگى دارد؛ ذائد و مانع است (ش 17). چنان كه از سقوط در دره و هلاكت كفر و نفاق، نگه دارنده (عاصم) است (ش 111 تا 113)
جـ بيدارى و بيدارگرى در دنيا و بهشت و سعادت در آخرت
1ـ ناشر (ش 90): قرآن طومارهاى غفلت را براى دريافت عبرت، باز مىگشايد:
«و لمّا طوت الغفلة عنا من تصفح الاعتبار ناشرا»
2ـ شاهد (119): قرآن شاهد و گواه است، بر همه افكار و عقايد و احكام و قوانيت موضوعه و اعمال.... كه تا چه اندازه موافق كلام الهى است: «ولما عندك بتحليل حلاله و تحريم حرامه شاهدا»
3ـ قائد (114): قرآن، كسى را كه در دنيا آن را پيشاروى خود قرار داده، تعاليم و احكام آن را رعايت كند، به سوى بهشت رهبرى مىكند: «... فى القيامة الى رضوانك و جنانك قائدا» از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلمنيز نقل است كه: «من جعله امامه قاده إلى الجنة و من جعله خلفه ساقه الى النّار.»۲
17 ـ المهوِّن: [ اللّهمَّ صل على محمّد وآله ۳ و هوّن بالقرآن عندالموت على انفسنا...]
1.ذاذه عن الامر، يذوده ذودا من باب قال: منعه و دفعه، يعنى او را از اين كار منع كرد. (رك. رياض السّالكين، ج ۵ ص ۴۷۰.
2.تفسير الصّافى، مقدمه اولى.
3.نكته جالب توجه آن است كه در طول اين دعاى شريف، ۱۴ بار درخواست صلوات (درودها و عنايات حق) بر محمّد و آل او در مطلع و آغاز درخواستهاى ماـ مبنى بر توفيق بهرهورى از اسماء، اوصاف و كمالات قرآنىـ قرار مىگيرد واين خود واجد آموزههاى بسيار مهمّى است كه از مهمترين آنها تأكيد بر همراهى گسستناپذير قرآن با محمّد و آل عليهم السلام مىباشد. و اينكه در بهرهورى ـ درست و ثمربخش ـ از كمالات و آثار بىپايان و جاودانه اين كلام عظيم الهى، ناگزير بايداز ابواب مدائن و خزانهداران دانشها و كمالات قرآنى محمّد و آل وارد شد. و اين نياز بشر در گذر از منازل سهمگين مرگ، برزخ و قيامتـ در قلمرو تعليم، تربيت و شفاعت ـ نمود آشكارترى مىيابد. لذا در اين مرحله از دعا، چهار صلوات و يك سلام پشتوانه درخواستها قرار مىگيرد.
