103)، قرآن ـ به اذن خداـ انسان را تا بدان جا رشد مى‏دهد كه قلب و روح او ظرف دريافت و نگهدارى عجايب قرآن مى‏شود، همان عجايبى كه كوه‏هاى مستحكم از تحمّل آن ناتوان‏اند (ش 96): «حتّى توصل إلى قلوبنا فهم عجائبه الّتى ضعفت الجبال الرواسى على صلابتها عن احتماله» ر. ك. متن: محورهاى 14 تا 18.
پى‏نوشت شماره 12ـ تأثيره لازالة الفقر الاقتصادى و الثقافى و الاخلاقى و اعطاء الغنى فيها: زدودن فقر اقتصادى، فرهنگى و اخلاقى)
قرآن به لطف و توفيق خدا و به بركت بهره‏جويى از آن: فقر را مى‏زدايد و با بى‏نيازى و غنا جبران مى‏كند (ش 106): «اللّهمّ صل على محمّد و آله واجبر بالقرآن خلّتنا من عدم الاملاق» و عامل جذب فراوانى، رفاه و فراخىِ زندگى است (ش 107 و 108)، و «دوركننده از صفات و خوى‏هاى نكوهيده» و «رشد دهنده از پستى‏ها و رذالت‏هاى اخلاقى» است (ش 109 و 110) و «نگاه دارنده از (سقوط) به پرتگاه‏هاى كفر و انگيزه‏هاى نفاق» است (ش 111 تا 113)، چنان كه از پيامبر اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلماست كه فرمود: «القرآن غنىّ لا غنى دونه و لا فقر بعده»: «قرآن، غنا و بى‏نيازى است كه بدون آن هيچ بى‏نيازى نيست، و با آن، هيچ فقرى نخواهد بود.»

منابع

1 ـ قرآن
2 ـ نهج‏البلاغه
3 ـ صحيفه سجاديه
4 ـ الهى قمشه‏اى، مهدى، ترجمه قرآن كريم، قم، جامعة القرآن الكريم، 1382.
5ـانصارى، محمدباقر، خطابه غدير، تهران: انتشارات تك، 1383.
6 ـ جرجانى، شريف. التعريفات. تهران: ناصرخسرو، 1368.
7 ـ جعفرى، يعقوب، 1375 هـ. ش. سيرى در علوم قرآن، تهران، انتشارات اسوه.
8 ـ حرّانى، ابن شعبه، تحف العقول. تهران: اسلاميه، 1335.
9 ـ حسينـى، سيـد حسين، هفده گفتار در علوم قرآنى، 1378 هـ ش، تهران، انتشارات بدر
10ـ الحسينى الفيروزآبادى، السيد مرتضى، 1366 هـ. ش. ، فضائل الخمسه من