فاستخرت الله سبحانه و اجزت له كثّرالله امثاله ان يرويها عنّى بأسانيدى المتّصلة الى سيد الساجدين صلوات الله عليه و على آبائه الطاهرين و اولاده المعصومين و هى اكثر من ان احصيها له هاهنا.
و لنذكر طريقا واحدا و هو ما اخبرنى به عدة من الافاضل الكرام منهم والدى العلامة قدس الله ارواحهم عن [ شيخ] الاسلام و المسلمين بهاء الملة و الحق و الدين نورالله ضريحه عن والده الفقيه [ العلامة ]حسين بن عبدالصمد الحارثى طاب ثراه عن افقه الفقهاء المتأخرين زين الملة و الدين بن على بن احمد الشامى رفع الله درجته عن شيخه الاجلّ نورالدين.
[ متأسفانه برگ بعدى در نسخه نيست]
نكته 2 : يادداشتهاى محمدامين غلامعلى بن محمد على بر صحيفه مورخ 1079
توضيح: نسخه خطى شماره 73 كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، صحيفه سجاديهاى است به خط غلامعلى شهير به محمد امين بن محمد على، كه نوشتن آن را به تاريخ 10 ذيحجه 1079 به پايان برده است. (بنگريد: فهرست دانشگاه تهران، ج 1، ص 167) ايشان، بسيار فاضل و از بزرگان روزگار خود بوده كه اكنون براى ما ناشناخته است. كاتب، در برگ 123 نسخه، يادداشتهايى آورده كه نسخههاى اصلى او براى استنساخ صحيفه را نشان مىدهد. به علاوه، از اين يادداشتها مىتوان به ميزان دقّت علماى سلف براى ضبط دقيق اين كتاب شريف پىبرد. متن يادداشتها درپى مىآيد.
1 ) نقلت هذه الصحيفة من خطّ على بن احمد السديد رحمه الله. و فرغت فى حادى عشر شعبان سنة اثنين و سبعين و سبعمائة. و قد كتب ما صورته:
نقلت هذه الصحيفة من خط على بن السكون و تتبع اعرابها عن أقصاه حسب الجهد، الاّ ما زاغ عنه النظر و حسر عنه البصر، و ذلك فى شهر ذى الحجة سنة ثلاث و اربعمائة و ستمائة.
2 ) و عليها:
بلغت مقابلة مرة ثانية بخط السعيد محمدبن ادريس رحمه الله، بحسب ما وصل اليه الجهد. ولله الحمد. و ذلك فى شهر ذى القعدة من سنة اربع و خمسين و ستمائة. و كلّ ما على هامشها من حكاية سين و نسخه، فانّه عن ابن ادريس. و كذلك جميع ما يوجد بين السطور و
