مىتوانيم به وسيلهى نوشتههاى آنها احتجاج كنيم و انتشار اين آثار در افزون ايمان مؤمنان مؤثّر است و وجود يك مطلب در ميان مصادر هر دو فريق، مايهى استحكام آن است.
همچنين از ويژگىهاى كار تحقيقى ايشان، تخريج حديث در پاورقىها به صورت فنّى و مصطلح بين مؤلّفان عامه است. شايد بتوان ادّعا كرد پس از مرحوم علّامه امينى كه تا حدودى چنين روشى داشت، ايشان اوّلين كسى بود كه در تمام آثار خود اين روش را اعمال كرده است.
6ـ ديدگاهها دربارهى استاد محمودى:
شخصيّت و اهميّت كار علّامه محمودى به تدريج براى اهل علم شناخته مىشد و آنان كه دستى در كار داشتند وظيفهى خود دانستند كه از اين شخصيّت علمى وارسته و بىادّعا تجليل كنند. به همين مناسبت در تاريخ 23 اسفند 1383 در مدرسهى دارالشّفاء قم همايش نكوداشت استاد محمّدباقر محمودى با شركت برخى از مقامات و نمايندگان مراجع تقليد و عدّهاى از علما، طلّاب و فضلا برگزار شد و از خدمات پنجاهسالهى استاد به حوزهى علم و دين تقدير به عمل آمد.
حضرت آيتاللّه العظمى مكارم شيرازى در پيامى به همايش فرمودهاند: از جمله مردان مخلص در زمان ما محقّق عالىقدر آيهاللّه محمودى است كه اكثر مؤلّفات خود را كه به حدود پنجاه تأليف گرانبها مىرسد به اين هدف مقدّس (احيا و نشر ميراث مكتوب فضايل اهلبيت) اختصاص داده است.
حضرت آيهاللّه العظمى صافى گلپايگانى:
«ما به افرادى كه مانند ايشان جامع باشند نياز داريم. ما بايد براى آقاى محمودى دومى و سومى پيدا كنيم و طلّاب و فضلا را وارد اين نوع تحقيقات كنيم. ايشان در قيامت حجّت خدا هستند بر ما. حجّتاند براى همهى كسانى كه مىتوانستند كار كنند و نكردند. سادهزيستى و بىادّعايى آقاى محمودى خيلى اهميّت دارد و براى همه به خصوص طلّاب درس زندگى است.»
