9ـ مدح استاد :
شعر زير در وصف استاد همراه با ذكر برخى از آثار علمى ايشان توسّط محمّدرضا توتونكار (حامد) در خرداد ماه سال 1384 سروده شده است:
بهنام خالق آيات روشنكه عالم از فروغش گشته گلشن
بشر همواره در حال نيازستعلى فرمانرواى شهر نازست
فضيلت در ركاب بوترابستفضائل تشنهى بانوى آبست
تمام آسمان مشتاق فضلشزمين سرگشته درياى عدلش
على حبل المتين نور عشق استدليل صبح صادق هورِ عشق است
شعار شيعه آرى درد دين بودچو محمودى كه دائم در كمين بود
براى سعى مردان حقيقتنباشد سيل مانع در طريقت
جوان مرودشتى 1 با حرارتنگشته خسته از رنج و اسارت
تفأّل مىزند بر مصحف عشقكه دارد التهابى در دف عشق
روان تشنهاش جوياى آبىروان گشته به دنبال شرابى
گذشته با بصيرت از خطرهاكشيده رنج بىحد در سفرها
به پشت سر نهاده هر بلا راكه پيش روى دارد كربلا را
بشر از سعى مردان طريقترسيده بر بلنداى حقيقت
چراغى از هدايت را تو امروزطريقى روشن ار خواهى بيفروز
زدى گامى تو در نهج سعادتكه دارد نكتههايى بر افادت
به سعيت جمع شد نهجالسّعادهتو كردى باغى از گل را اعاده
مطهّر مردى از مردان حكمتستودت با زبانى پر ز نعمت 2
نشيند سعى وافر در رف عشقبسازد دين و دنيا مصحف عشق
تو در مستدركاتت مىدرخشىو در انساب اشراف آذرخشى
تو آيات مودّت را سرودىبرين نعمت تو لايق بر درودى
مناقب شرح حالى از ولايتكه در احياى آن كردى قيامت
1.منظور علا مرودشتى است كه به خاطر ضرورت شعرى مرودشتى شده است.
2.اشاره به تمجيد استاد شهيد مطهرى از علّامه محمودى در تأليف نهجالسّعادة.
