2ـ 5) آيات «لئن سألتهم من خلق السماوات...»

وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمـواتِ وَالأَرْضَ وَسَـخَّرَ الشَّـمْسَ وَالقَمَرَ لَيَقُولُـنَّ اللّهُ، فَأَ نّى يُـؤْفَكُونَ؟ اللّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَـشاءُ مِنْ عِـبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَـهُ، إِنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيءٍ عَلِـيمٌ. وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ نَـزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَحْيا بِهِ الأَرْضَ مِنْ بَعْدِ مَوْتِـها لَـيَقُولُنَّ اللّهُ، قُلِ الحَمِدُ لِلّهِ، بَلْ أَكْثَـرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ. اگر از ايشان بپرسى: چه كسى آسمان‏ها و زمين را آفريده و خورشيد و ماه را رام كرده است؟ حتماً خواهند گفت: اللّه‏. پس كجا باز گردانيده مى شوند؟! خدا بر هر كس از بندگانش كه بخواهد، روزى را گشاده مى گرداند و بر هر كه بخواهد، تنگ مى‏سازد. زيرا خدا به هر چيزى داناست. و اگر از آنان بپرسى: چه كسى از آسمان آبى فرو فرستاده و زمين را پس از مرگش به وسيله آن زنده گردانيده است؟ همانا خواهند گفت: اللّه‏. بگو: ستايش از آنِ خداست. با اين همه، بيشترشان نمى‏انديشند. قُلْ لِـمَنِ الأَرْضُ وَمَنْ فِـيها إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ؟ سَيَـقُولُونَ لِلّهِ قُلْ أَفَلا تَذَكَّرُونَ. قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمـواتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ العَرْشِ العَظِـيم؟ سَيَـقُولُونَ لِلّهِ قُلْ أَفَلا تَـتَّقُونَ. قُلْ مَنْ بيَدِهِ مَلَكوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ هُوَ يُجِيرُ وَلا يُجارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ؟ سَيَـقُولُونَ لِلّهِ، قُلْ فَأَ نّى تُسْـحَرُونَ؟^۱ بگو: اگر مى دانيد، [ بگوييد] زمين و هر كه در آن است، از آنِ كيست؟ خواهند گفت: از آن خدا. بگو: پس چرا متذكّر نمى‏شويد؟! بگو: خداوندگارِ آسمان‏هاى هفت‏گانه و خداوندگارِ عرش بزرگ كيست؟ خواهند گفت: خدا. بگو: آيا پروا نمى‏كنيد؟! بگو: فرمانروايىِ هر چيزى به دست كيست كه او پناه مى‏دهد و در پناه كسى نمى‏رود؟ خواهند گفت: خدا. بگو: پس كجا دستخوش افسون شده‏ايد؟