آشكار خداى تعالى بر حقّانيّت دعوت رسولانش استكبار كردند و انكار آنها سابقه دارد. معارف اصيل قرآنى و روايات اهل بيت عليهم السلام اين انكار را مربوط به عالم ارواح و عالم ذرّ مىدانند. خداى تعالى در عالم ارواح، روحِ انسانها و در عالم ذرّ مجموع تركيب يافته روح و بدنهاى ذرّى آنان را مورد خطاب قرار داده و آنها را به اقرار بر ربوبيّت خويش، رسالت رسولان، نبوّت پيامبران و ولايت اوصياى پيامبر خاتم عليهم السلام فراخوانده است.
2. در برخى روايات تصريح شده كه در آن عوالم، علاوه بر دعوت مستقيم الاهى، توسّط پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله نيز دعوت صورت گرفته است. در آنجا نيز انسانها همچون دنيا دو گروه شدند: يك گروه در مقابل خداى تعالى تسليم شدند و اطاعت خداى تعالى و اطاعت از اولياى الاهى را به جان و دل خريدند. امّا گروهى ديگر، از روى ناچارى و بدون رغبت، تن به فرمان خداى تعالى دادند. خداى تعالى از آنها پيمان گرفت كه بر اين اقرار و تسليم، پايدار و استوار بمانند و هيچ گاه با آن مخالفت نكنند. آنان كه در آنجا با رغبت تمام و كمال ميل اطاعت كرده بودند، در اينجا نيز پيروى مىكنند؛ ولى گروه دوم كه در آنجا از روى ناچارى اقرار كرده بودند و در حقيقت، منكر ربوبيّت خداى تعالى و ولايت اولياى الاهى بودند، در اينجا نيز به مخالفت بر مىخيزند و انكار سابق خود را تكرار مىكنند.
3. آيه شريفه در مقام اخبار از حقيقتى است كه در سابق به اختيار از انسانها سرزده است و در اينجا باز هم به اختيارشان روى مىدهد. برخى از افراد در آن عالم با كمال علم و معرفت، به روشنى و وضوح، خدا را مىيابند و كمالات اولياى الاهى و قرب آنها را به خدا مىبينند؛ ولى با وجود اين، مخالفت با آنها را در ضمير خود پنهان مىدارند و بسا به زبان نيز جارى مىسازند. چنين افرادى در اين دنيا ـ كه پر از حجابها و غفلتهاست ـ به طريق اولى، عَلَم مخالفت برداشته، بر انكارشان اصرار خواهند كرد.
