شونده افطار كردند؟ پاسخ داد: چون آنها به يكديگر دشنام دادند و در دشنام خود به رسول خدا صلى الله عليه و آله دروغ بستند، روزه خود را شكستند. (15: ص 319)
در مورد صدور حديث، اشاره شده است كه آنها بر پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بستند و اين عمل موجب بطلان روزه مىشود، پس شبهه نسخ از بين مىرود.
1ـ8ـ9) ترجيح بين احاديث
گاهى ممكن است دو حديث مشابه وجود داشته باشد كه يكى از آنها داراى مورد صدور و ديگرى فاقد آن باشد. به نظر بعضى از علماى اهل سنّت، به دليل اهتمامى كه راوى در شناخت سبب حديث داشته است، حديثى كه داراى سبب ورود است، بر حديث ديگر ترجيح دارد. (2: ص 449)
1ـ8ـ10) آشنايى با افرادى كه حديث، خطاب به آنها يا درباره آنها صادر شده است
گاهى معصوم عليه السلام سخنى را درباره فردى يا خطاب به شخصى بيان فرموده كه جايگاه آن فرد نزد معصوم عليه السلام را نشان مىدهد. براى آگاهى از اينكه حديث درباره چه كسى يا خطاب به چه شخصى بيان شده است، بايد به مورد صدور آن رجوع كرد.
1ـ8ـ11) رفع ابهام از كلمات و عبارات نامفهوم
معصومين عليهم السلام در پاسخ برخى از پرسشها، تنها به كلمات يا عباراتى مانند لا، نعم، لابأس، تجوز.... بسنده كردهاند كه اين كلمات و عبارات به تنهايى، مفهوم خاصى را القاء نمىكنند؛ امّا با مراجعه به مورد صدور حديث، مشخّص مىشود كه آن جوابها با چنان موضوعى پيوند دارند.
