3ـ 2) همه آنها غير صحيحاند.
در اين صورت، اگر مخالف قرآن، احاديث، عقل و تاريخ معتبر نباشند و در فهم حديث مؤثّر باشند، مىتوان از آنها استفاده كرد و گر نه فاقد اعتبار هستند.
3ـ 3) بعضى صحيح و بعضى غير صحيحاند
4. بين موارد صدور حديث، تعارض وجود دارد
4ـ 1) تعارض بين مورد صدور و حديث، در صورت تعارض، دو حالت دارد:
4ـ 1ـ 1) مورد صدور صحيح است.
در اين حالت، ممكن است حديث جعلى يا تحريف شده باشد كه بايد شناسايى شود يا در شرايط تقيّه بيان شده باشد كه بايد آن شرايط بررسى شود. ممكن است حديث متعلّق به آن مورد صدور نباشد كه بايد ساير طرق حديث را بررسى كرد.
4ـ 1ـ 2) مورد صدور غير صحيح است.
بخش سوم: احاديث كتاب كافى با توجّه به مورد صدورشان
1ـ1) احاديث فاقد مورد صدور خاص
اين نوع از احاديث به صورتىاند كه قبل، بعد و در بين آنها هيچ گونه مورد صدورى ذكر نشده است و صرفا كلام معصوم نقل شده است.
مثال: امام صادق عليه السلام فرمود: هر كه صد بار بگويد: يا ربّ صلّ على محمّد و آل محمّد، صد حاجت او برآورده شود كه سى حاجت آن از حوائج دنياست. (25: ج 2) در كتاب كافى تعداد احاديث فاقد مورد صدور خاص، نسبت به احاديث داراى مورد صدور خاص، بسيار زياد است. برخى از اين احاديث داراى مورد صدور عاماند و برخى ديگر داراى مورد صدور خاص؛ امّا به دلايلى، مورد صدورشان نقل و نگارش نشده است.
