در كتاب صحيح خود از آنان نقل حديث كرده است، ذكر مى‏گردند:
1ـ اسماعيل‏بن أبان، ابواسحاق الخيّاط [ الخياط] الكوفى: بخارى او را متروك مى‏شمارد (12: ج 1، ص 326، رديف 1093) و نام وى را در كتاب «الضعفاء الصغير» ذكر كرده، امّا احاديث مسند متعددى هم در كتاب صحيح خود از او نقل مى‏كند (12: ص 19، رقم 14)
2ـ زهيربن محمّدالتميمى [ العنبرى] الخرقى: از وى احاديث منكر نقل شده، بخارى نام وى را در الضّعفاء ذكر كرده (13: ص 50، رقم 127) و از او در صحيح حديث نقل مى‏كند. بخارى درباره او گفته است: «روى عنه أهل الشام أحاديث مناكير» (12: ج 3، ص 353، رديف 1420).
3ـ عبادبن راشد: نام وى را در«الضعفاء» آورده (ص 50، رقم 127) و در صحيح خود نيز از او نقل حديث كرده است. بخارى در «التاريخ الكبير» گفته: او از حسن بصرى و «ابن‏مهدى» از وى روايت مى‏كند؛ امّا «يحيى القطّان» او را متروك شمرده است (12: ج 5، ص 515، رديف 1608)
4ـ بشيربن عقبه: نام او را در «الضعفاء» آورده (13: ص 92، رقم 274) و در صحيح از او نقل حديث كرده است.
5ـ عطاء بن ابى‏ميمونة مولى أنس: بخارى نام او را در الضعفاء آورده (ص 93، رقم 277) و در عين حال احاديث متعدّد ـ مسند و غيرمسند ـ در صحيح خود از وى نقل كرده است.
6ـ كهمس بن المنهال: بخارى او را نيز از «ضعاف» شمرده و نيز از وى در صحيح خود نقل حديث كرده است. (13: ص 1، رقم 307)
اين اشخاص نمونه‏اى از كسانى هستندكه محمّدبن اسماعيل بخارى آنان را ضعيف شمرده و در كتاب «صحيح بخارى» از آنها نقل حديث كرده است.
5ـ2ـ2ـ2) ضعف رجال بخارى براساس اقارير دانشمندان اهل تسنن
اهمّيّت اين مطلب زمانى آشكارتر مى‏گردد كه توجّه كنيم ملاك صحّت حديث