تعليقات آيت‏ اللّه‏ جعفرى بر اصول كافى، چهارده باب از كتاب الحجّة - صفحه 11

به هر حال، اين ترجمه انگليسى ـ با آنكه هنوز متن كامل آن چاپ نشده ـ هم به جهت دقّت واژه‏گزينىِ مناسب و هم به جهت تعليقات، نمونه‏اى قابل پيروى از بازگردانِ متون روايى به زبان انگليسى است. آرى، قلم در دست كسى است كه به تعبير محقّق طباطبايى:
«بدون غلوّ مى‏گويم كه من امروز در ميان عالمان شيعى، در وسعت اطّلاع در رشته‏هاى مختلف و معلومات و كثرت محفوظات، مانندى برايش نمى‏شناسم.» ۱
بدين روى، در اين تعليقات، نكات فراوان مى‏توان يافت كه براى بهره‏گيرى خوانندگان فاضل، ترجمه فارسى آنها را مى‏آوريم. بايد دانست كه اين ترجمه با ويرايش دقيق عرضه مى‏شود. هر تعليقه ذيل روايت يا باب مربوط آمده است كه در اين گفتار، به موضع آن در متن كتاب كافى و نيز ترجمه انگليسى اشاره مى‏شود.
طول عمر و توفيق روزافزون استاد را در تداوم خدمات پربار به دين و علم، از خداوند متعال مسئلت مى‏كنيم.
فصلنامه سفينه

* ص 3 ـ كتاب الحجّة، باب الاضطرار إلى الحجّة، ذيل عنوان باب:

1. حجّة: واژه «حجّة» اشاره به شى‏ء يا فردى دارد كه به عنوان يك گواه يا مدرك آورده شده باشد. در تركيب «حجّة اللّه‏»، حجّة به معناى فرد يا چيزى است كه خداوند بر روى زمين قرار داده است تا مخلوقات خدا به واسطه او بدانند كه بايد چه كنند و چه چيزى درست و چه چيزى نادرست است؛ بنابراين، در روز محشر، آن‏گاه كه انسان مى‏گويد اين عمل را انجام داده يا انجام نداده ـ زيرا در مورد آن مطّلع نبوده است ـ خداوند «حجّة» خود را آشكار خواهد كرد و خواهد گفت: «نه، اين شخص يا شى‏ء حجّت من بود تا شما را آگاه كند.» تمام اين مفهوم با واژه «مدرك» يا «شاهد الاهى» ترجمه شده است.

1.همان، ص۲۲۸.

صفحه از 20