امام، اسوه امّت
مجيد وزيرى ۱
چكيده: با بررسى لغوى واژگان اسوه و امام، مفاهيم قصد، توجّه، پيشوايى، راهنما، شاخص و... به دست مىآيد. مفهوم امامت در ديدگاه كلامى آن «رياست عامه در امور دين و دنيا بر همه مكلفين بر سبيل جانشينى پيامبر" تعريف شده است و در فرهنگ شيعى، امام همه مقامات پيامبر صلى الله عليه و آله به جز مقام نبوّت را با ويژگيهاى: عصمت، علم خدادادى و انتصاب الاهى دارد.
انسانها به دلايل مختلف؛ به مقتضاى فطرت خويش الگوطلب و الگو پذيرند و در قرآن نيز به نقش الگوپذيرى در تربيت تأكيد شده است. از بررسى واژه قرآنى اسوه ـ كه سه بار با صفت حسنه ذكر شده است ـ اسوه بودن پيامبر صلى الله عليه و آله در تمام شئون هدايتى مشخّص مىشود.
ضرورت اسوه بودن امام معصوم عليه السلام براى هدايت بشر با توجه به ويژگيهاى امام با دلايلى تبيين و با استناد به روايات و متون ادعيه و زيارات، الفاظ متفاوت و شكلهاى متفاوت اسوه بودن امامان معصوم عليهم السلام توضيح داده شده است.
كليد واژهها: اسوه، مفهوم لغوى/ اسوه، مفهوم قرآنى/ امامت، فرهنگ شيعى/ امام، ويژگيها/ عصمت/ علم لدّنى/ انتصاب الاهى/ تربيت/ هدايت.
1.استاديار دانشگاه آزاد اسلامى، واحد تهران مركزى.
