حديث را نيز از طبرى نقل كرده باشد. (3: ج 2، ص 62)
3. ابن‏كثير دمشقى در البدايه و النهايه؛ به نقل از بيهقى در كتاب الدلائل و طبرى. وى نيز جمله آخر را «أخي و كذا و كذا» آورده است. ^۱ (18: ج 3، ص 39)
4. ابن‏كثير، سيرة ابى‏الفداء (15: ج 1، ص 224)؛ از طبرى و بيهقى.
5. حلبى، سيره (32: ج 1، ص 322). جمله آخر در اين منبع چنين است: «برادر، وزير و جانشين من بعد از من باشد... اى على! تو برادر، وزير، وصى، وارث و جانشين من پس از من هستى.»
6. دحلان، سيرة. (39: ج 1، ص 196)
7. ابن‏ابى‏الحديد، شرح نهج‏البلاغه (1: ج 13، ص 211)، به نقل از تاريخ طبرى.
8. همو، همان كتاب (1: 13، ص 244) به نقل از «نقض العثمانيّة» ابوجعفر اسكافى.
9. نووى، مراح لبيد. (75: ج 2، 118)
10. خازن، تفسير خازن. (37: ج 3، ص 127)
11. بغوى، معالم التنزيل. (25: ج 3، ص 341)
12. ابن‏كثير، تفسير (16: ج 3، ص 351) به نقل از تفسير طبرى.
13. ابن‏عساكر، تاريخ دمشق. (14: ج 1، ص 87)
14. متّقى هندى، كنز العمّال (65: ج 15، ص 115) به نقل از ابن‏اسحاق، طبرى، ابن‏مردويه، ابن‏ابى‏حاتم، ابونعيم، بيهقى.
15. همو، همان كتاب (65: ج 15، ص 130) به نقل از ابن‏مردويه.