فرزندانش را به توسّل روزافزون به ساحت قدس اهلبيت عليهم السلام ، پيوند معنوى با امام زمان عليه السلام ، زهد در دنيا، گذشت نسبت به يكديگر، پرهيز از تجمّلات، و اشتغال به تحصيل علم وصيّت كرد. ايشان در 12 جمادى الثانى 1421 (مطابق با 21 شهريور 1379 شمسى) درگذشت و در حرم حضرت معصومه عليهاالسلامدفن شد.
از جمله آثار چاپشدهى ايشان مىتوان كتابهاى زير را نام برد:
التبرّك، مكاتيب الرّسول (4 ج)، مواقف الشيعه (3 ج)، مالكيّت خصوصى در اسلام (2 ج)، السجود على الارض، الاسير فى الاسلام، احاديث اهل البيت عليهم السلام من طرق اهل السنّة. برخى از آثارشان نيز ـ مانند مكاتيب الائمّه عليهم السلام ـ هنوز منتشر نشده است. ۱
اصل مقالهى حاضر به زبان عربى است كه بيش از بيست سال پيش منتشر شده و اينك ترجمهى فارسى آن ـ با هماهنگى و همكارى مؤسّسه تنظيم و نشر آثار معظّملهـ به چاپ مىرسد. در اين مجال، جاى آن دارد كه فرصتى مغتنم را كه در اختيار مترجم قرار دادند تا گوشهاى از دَيْن خود به اين استاد گرانقدر را ادا كند، سپاس گزارد و مزيد توفيقات آن عزيزان را از خداى متعال طلب كند. (مترجم)
بخش اوّل: چند نكته
1ـ 1) نصوصى وارد شده كه نزول آيهى 55 سورهى مائده را دربارهى امام على عليه السلام نشان مىدهد؛ يعنى مىرساند كه پيامبر صلى الله عليه و آله وسلمعبارت كلّى «الّذين آمنوا» را بر اميرالمؤمنين عليه السلام تطبيق كرده است.
براى دستيابى به اين احاديث، بنگريد: غايهالمرام 1 / باب 18 (شامل 24 حديث از طريق اهل تسنّن) و باب 19 (شامل 19 حديث از طريق شيعه)؛ شواهد التنزيل 1 / 161 به بعد (شامل 25 حديث از طريق اهل تسنّن)؛ الغدير 3 / 155ـ 166 و /2 52؛ الدرّالمنثور 2 / 293 (ذيل آيهى شريفه)؛ ملحقات احقاق الحق 2 /
1.اين زندگىنامه، با اقتباس از گفتار فرزند ايشان حجّهالاسلام محمّدمهدى احمدى تهيه شده است. اين گفتار، به عنوان مقدّمه بر كتاب «به سوى نور» (چاپ تهران: دادگستر، ۱۳۸۲ شمسى) آمده، كه حاصل گفتارهاى اخلاقى مرحوم آيتاللّه احمدى ميانجى در شرح خطبهى شعبانيّهى رسول اكرم صلى الله عليه و آله وسلماست.